De vlag.
Hij staat ergens voor. Onze kleindochter, ze heeft een flatje. Er was zoveel onzekerheid voordien en nu eindelijk, ze stond op nr. 2 en........ze kreeg bericht, nr. 1 en komen kijken.
Ze kwam, zag en overwon, ze heeft haar flatje. Wel wat verder bij ons vandaan, maar....waar een wil is, is een weg. We kunnen elkaar blijven zien. Ik ben dol op haar. Vandaar de vlag.
Ik maak het nog mooier, doe het met beide vlaggen. Mijn duizeligheid is voorbij, zegt ze héél voorzichtig. We kunnen weer verder met leven.
Morgen komt onze kleindochter nog voor haar werk hier en knuffelen we elkaar met/op de goede afloop. Zij een flatje en ik beter (???)
Ik doe voorzichtig, maar ben blij voor haar en voor mezelf. Oma-zijn is best een mooi beroep.
eFVe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten