Relaxfauteuils

Een grote wens was 2 relaxfauteuils. Anne zijn stoel was nog gaaf, maar wel 100 jaren oud. De mijne was kapot. De nosagveren zijn geknapt, maar.....ik zit er al weer jaren zo op. De stoel die ik mij wens, is een dure. Die wens ik me al jaren. Dus, pas toen Anne opperde, dat we wel eens om een stoel voor mij zouden kunnen gaan kijken, zei ik: “ Dan jij ook eentje, anders wordt het weer zo’n allegaartje”.

Dat duurde dus weer een poos, voor Anne er op terug kwam. Ik snap dat wel, hij houdt helemaal niet van nieuwe/andere dingen, is gewend aan deze stoel. Ik ook, ben ook gewend aan de kapotte stoel, maar...ergens in m’n achterhoofd......en ik ben er niet op gevallen, op dat achterhoofd zogezegd.

We zijn in Assen gaan kijken. Redelijke stoelen, allebei eentje, maar....ze zijn zoooo groot. Eerst thuis even meten. Onderwijl vlieg ik door internet om te zoeken naar mijn droomfauteuil, nog steeds de naam niet gevonden, dus op naar een 2de zaak. Een grote, maar.....die stopt. Alles wat er staat, is te koop, maar geen bestellingen meer. Anne vond er eentje, een dure, maar hij went inmiddels aan de hoge prijzen. ‘t Zou toch te gek zijn, Anne alleen een nieuwe stoel, terwijl die van mij kapot is. Dan

hebben we uiteindelijk toch weer ongelijke en dat voelt niet goed voor deze trut. We gaan weer naar huis,  Anne is het zoeken beu en dat is het dan. Over en uit?

Ik blijf zoeken op internet en...ja hoor, de naam is gevonden. Stressless. Wat ben ik blij. Roep Anne erbij en hij keurt het niet af. Gaat ook niet accoord, maar...dat komt nog wel.

Ik zoek naar de dichtsbijzijnde leverancier en laat dat nou een naam zijn, die we beiden kennen?!

Anne gaat na wat over en weer praten accoord, maar dan pas zaterdagmiddag. Ik zeg: ” Dat is goed, zulke zaken hebben zelfs op zaterdagmiddag geen drukke dagen, dus het gaat lukken “.

Op naar Beilen, ‘t was makkelijk te vinden en ik stap voorop met kloppend hart de winkel in. Was ook niet best, dat m’n hart niet zou kloppen, maar laat ik je vertellen, het ging er van binnen goed tekeer.

Gelijk gevraagd naar de Stresslessstoelen en jeetje...een hele afdeling, alleen Stressless. Volgens de verkoper hadden we geluk, de fabrikanten waren aanwezig en gaven toelichting. Nou...er zal nog weinig toelichting nodig zijn, want Froukje had er alles over gelezen. Vraag maar en ik antwoord.

Wij wilden even samen kijken, de man liet ons gaan. Ik wist al de namen, die maten leken me goed en daar stiefelden we naartoe. We zijn gaan zitten, ik in de S en Anne de M en bleven er zitten.
Ik vraag: “ Anne hoe zit ie???”  “Ach ja...”,zegt Anne wijfelend. Maar is niet van de stoel geweest, ik denk, we waren er wel een uur of langer. Even een extra verhoogring, toen moest ie even uit de stoel.

De man kwam inmiddels al met koffie en thee, koekjes enz.., maar daar zijn we niet gevoelig voor.

Maken geen haast. Maar....als ik eerlijk ben, is de stoel net iets te laag voor mij en adviseert de verkoper mij de M te proberen. Ik zeg: “ Maar ik kan toch ook een verhoogring?” Kosten 110 euro. 

Ik ben opslag genezen en duik in de M. Voelde goed, Anne zat zo ie zo hoger door de ring en inmiddels naast mij. Ik las nog over een relaxneksteun, maar zag ‘m niet. Hup, de verkoper weer bij de lurven gepakt en vragen. Hij zegt: “ Ik zal het u voordoen” en neemt de lege stoel naast mij. Gaat liggen, buigt de achterkant naar voren, en de neksteun doet z’n werk en duikelt achterover. Ik doe hem na, maar nee hoor, ik zeg: “ Deze doet niks, doe het nog eens?” Hij weer en hij probeert me te helpen. Ik zeg: “ Niks ervan, ik moet het zelf kunnen”. Voeten op de hocker op zijn advies en opnieuw aan de slag.

Eigenlijk een wonderbaarlijk gezicht. Ik samen met de verkoper babbelden liggend achterover en Anne in z’n volle lengte rechtop aan mijn andere kant.

Meteen zie ik lekkage aan het plafond en waarom ik dat meteen moet melden? Ik weet het niet, maar deed het wel. Krijg ik dus hele verhalen over de lekkage, die daar niet schijnt te zitten, maar een uitweg vond, daar waar de lekkage niet was. Ook daar heb ik ervaring mee, dus..... Maar.......

“Anne, wat vind je ervan?”, vraag ik hem,” hoe zit ie”. “ Ja, wel goed”, zegt Anne, maar is duidelijk minder enthousiast. De prijs voor 2 stuks valt ook wel hoog uit. Ik zeg: “ Wat kunt u regelen? Kan er wat van de prijs?” Maar...de prijs bleek met de hockers te zijn en dat was de aanbieding. Nou....aanbieding !!!

Oké, de man verdwijnt naar de hoge heren en komt terug, “ U mag er een leersetje bij “, wat normaal 17,50 kost. Ik denk na, Anne duidelijk ook en wij willen even samen zijn. Niet dat het veel hielp, Anne is geen prater en ik ben een teut. Verschil moet er zijn. Ik krijg het enorm warm.

De jassen hadden we al uit. De verkoper biedt nieuwe koffie/thee aan en zelfs hapjes, wij weigeren.

Het is potdorie nog maar net 2 uur. Te vroeg en Anne heeft nooit veel trek.

Wij sluiten onze handen ineen en de koop staat vast. Ik zeg: “Wanneer komen ze?????” De man zegt: “Met wat voor auto bent u hier? We stoppen ze erin “. “Ik zeg, echt waar?” Hij verdwijnt weer en Anne zegt: “ Ja maar dat wil ik niet, onze auto volproppen !!!!” Ja...de auto, dat is duidelijk iets wat Anne raakt.  Maar...ik moet het weer zeggen en roep de man en zeg: “ Bezorgen, wat kost dat?” Hij zegt: “ Niks, niemendal “. Ik zeg: “ Bezorgen dan maar”. Wij zitten nog steeds in de stoelen en Anne eigenlijk roerloos. Als ze niet lekker zaten, was ie dan zolang blijven zitten? Nee !!! Vast niet. Ik probeer ‘m nog in een andere stoel te lokken, maar hij weigert. Zegt: “ Als we deze nemen, wat moet ik dan in die andere stoel?” Dus.....dat zit wel goed, dubbele woordspeling.

Ze zijn gekocht, kreeg nog een tas met wat rommeltjes mee en deed er wel blij over en zo kreeg ik steeds meer. We hadden nog een verhaal over medicijnen, wat dat kon doen met het leer. Ik zeg nog: “Maar...ik zit er nooit naakt in hoor”. De man had duidelijk plezier. Ik ben zo loslippig, maar weiger te veranderen. Ik had het gelezen, maar niet geloofd. De man legde het uit en ik ben om. 

Weet nu dus nog meer dan voorheen en ga met een wild gevoel van binnen en hartkloppingen het pand uit met mijn Anne. Hij is nog steeds die kalme Anne, maar ik voel wel opwinding voor 2.

Wat een geweldig begin van ons weekend, vrijdag komen ze. Die andere 2 moeten wel weg, maar de hockers houd ik. Die hadden we er ook niet bij zullen kopen immers. Die zijn als nieuw.

Op naar de vrijdag, ik ben inmiddels wel WAT rustiger. M’n bloeddruk? Niet gemeten.

Onze nieuwe Stressless relaxfauteuils, een wens van mij van heel veel jaren en...niet te geloven, vrijdag ben ik de rijke bezitster.

Met dank aan de lezers,

eFVe