5 uur stond de afspraak, maar....ik ben altijd te vroeg en dat kwam goed uit.
Kwart voor 5 mocht ik gaan zitten.
Ik kwam hier al jaren, toen Kapper Noorman, zoon van de ouwe, nog kapte.
Een heel aardige man en hij was altijd geïnteresseerd in mensen.
Maar...aan alles komt een eind en hij had zelfs geluk, dat z’n enige zoon
een relatie kreeg met....je raadt het al, een Kapster.
Ze knipt heel goed en haar maatje, ook een vrouwtje, ook. Ze zijn uit hetzelfde
hout gesneden. Ze passen dus reuze samen.
Eerst was mijn buurvrouw mijn Kapster, maar ik hoefde niks te betalen en voelde
me bezwaard en durfde niet vaak te gaan. Als ze dan al vertelde, hoe druk ze het
weer had, ging ik maar niet. Volgens haar ga ik vreemd, maar wel met medeweten
van haar. Anne is nog steeds haar vaste klant.
Ik vind het heerlijk als mensen in m’n haar friemelen, wilde wel iedere week, maar
dan had ik inmiddels al een kale kop en dat is dan weer niet een wens.
Ik doe altijd m’n ketting en oorbellen even uit/af en nadien vraag ik geduld, zodat
ik mijn juwelen weer kan organiseren. Vorige keer verloor ik met m’n knipbeurt
een oorbel, maar.....niet bij hen, ik had ze er duidelijk wel in gedaan. Maar.....wat
blijkt???? Een maand terug was dat en nu vraagt m’n Kapster, eigenaresse van de
zaak: “ Is deze oorbel van U ???? “. En inderdaad het was mijn schattig klein zwart
roosje. Het was dus een goeie dag voor mij. Gelukkig had ik de andere niet weg
kunnen doen. En wat knap, dat zij zich herinnerde, dat ie van mij zou kunnen zijn.
Tot volgende maand, ik zie er al naar uit.
eFVe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten