Fiat 600

Een foto van een prachtig autootje. Er is van alles aan versleuteld, andere achterlichten, alles is nagezien en met de verfrol overgeverfd na eerst zorgvuldig grondwerk te hebben verricht.
Schuren, plamuren en nog eens schuren, grondverf en polijsten en uiteindelijk??

Een plaatje!!! Een donkerrode !!!!

Nog een kleine beschadiging aan onze muur op de hoek, ik weet niet zeker, of dat

met de Fiat 600 was of een andere, want onze zoon knutselde wat af.

Eigenlijk was ik er nooit trots genoeg op, want welke zoon kan dit allemaal?

Hij had z’n rijbewijs, dat wel, dus rijden mocht.

Ooit ben ik eens mee geweest voor een ritje. Hij maakte bochten als van een vrachtwagen. Nou...eerlijk gezegd...niet helemaal zo groot. Maar ik weet nog, dat ik dat riep.

Dat is me snel afgeleerd, want daarna bewees hij, dat ie zelfs over het rijwielpad kon rijden. 

Daar was ik wel erg huiverig voor en niet alleen voor een eventuele bon, meer om de snelheid, waarop hij dat durfde.

Pas even met hem dit verhaal getest. We hebben er beiden een andere menig over. 

Hij zegt: “We namen een andere afslag/bocht en die ging ik keihard door “. Ik zie nog steeds dat fietspad voor me. Volgens Ronald was dat ergens anders. Het mag van mij, alhoewel ....

Vergeten zal ik dat auto’tje nooit. Prachtig mooi, ik voel de rit nog....

eFVe