Als een soort aap klim ik op het overlooptrapje om de was van de vorige keer te verwijderen. Jeetje, wat voel ik me nog lenig.
Niet teveel pochen, Froukje, dit doe je al je halve leven, het voelt als 100 jaar.
In het zonnetje vouw ik nu de was op en voel me blij. Geen strijkgoed, alles ziet er prima uit. Het voordeel van de winter.
Klaar is Froukje? Nee, nu alles overbrengen naar de andere kamer, dan verdelen over onze kasten. Wat een fijn gevoel, de was is echt klaar.
Echt klaar? De volgende was wacht in de wasmand en is best weer veel. Maar weer van voren af aan. Vandaag even niet, morgen gaan we verder.
Ik laat de zon hierboven voor de zon en ga naar beneden koffiedrinken. Saai saai saai, iedere week op herhaling. Wat zeg ik? Iedere dag op herhaling.
Wat eten we vandaag???? Spruitjes met rundvlees-burgers. Toetje? Net als gisteren. Anne Griekse yoghurt 10% vet en Froukje ook Griekse yoghurt, maar dan 0% vet. Wel vanillevla erbij voor beiden.
Hebben we te klagen? Zeker niet. De zon schijnt, dus naar buiten allemaal. Maar nu echt eerst de koffie.
eFVe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten