Het blijft leuk met onze kleinzoon. Komt ie in de keuken voor een soort overleg en zegt: “Oma, wat zullen we gaan eten vandaag?”. Ik had deze keer maar één keus, dus zei resoluut: “Vandaag eten we pasta”. “Helemaal goed”, zegt ons ventje. Ik zeg ineens: “Maar...er is een maar bij”. “Ik moet een appel”, zegt hij snel.
Inwendig moet ik lachen, hij eet geen groente in de pasta en ook geen lekkere saus. Dan is oma streng en moet ie een appel eten. Zo dacht ie dus ook voor vandaag. Maar oma had tricolore-pasta. Er was iets anders wat moest gebeuren. Fruit is niet zijn liefhebberij, maar soms moet het van oma.
“Deze keer kan dat niet, de appels zijn op, maar......we eten door de gekleurde pasta rul gehakt en geen gehaktballetjes. Maar naast de pasta wel tomatensoep met balletjes”. Het ventje glunderde en was dik tevreden met mijn voorstel.
Het is en blijft leuk met hem, ik geniet ervan.
Weer een andere dag, hij had gym en dan is er honger, honger en nog eens honger. Chips gaat er in, stukje boterkoek en verder heeft ie nog gewoontes en weet z’n behoeftes in de koelkast te vinden. Ooit mocht het, dus .... mag het altijd. Oma geniet ervan en laat hem z’n gang gaan.
Weer een andere week en dus ook andere dag.
Zo huist hij hier om ons heen en/of zit voor de TV, z’n lievelingsserie te zien. Soms kijk ik mee, maar betwijfel of zijn geliefde serie ook de mijne is. De mijne is over voetbal op een sportschool of zo.
Ik ben niet zo fanatiek, dat ik alles volg, maar die vind ik dan wel leuk, beter best.
Vandaag aten we worteltjes met saucijs en natuurlijk aardappel. De keus was worteltjes of witlof. Die was snel gemaakt. Als toetje Tiramisu, maar het oog was groter dan de trek. Die ging er niet helemaal meer in.
Het feesttoetje ook meegenomen naar z’n papa en mama, konden die ook nog even genieten.
En toen was die dag weer voorbij. Ik tel ze niet meer, het zijn er veel en nog steeds leuk.
eFVe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten