Snert alias erwtensoep

Snert alias erwtensoep.

In het verleden was ik een fervent erwtensoep/snert-kookster. Alleen al het maken was een lust voor mij. Alle ingrediënten op een rij op de tafel, lekker stukje vlees, verse worst en rookworst. Die keus is altijd moeilijk te maken, dus dan alles er maar in. Groenten in alle kleuren en niet te vergeten de erwten, hele of split. Het kan allemaal.

Ik maakte dan veel te veel en mijn wederhelft vond het geen lekkernij meer, als hij in ieder geval twee keer in die week snert moest eten. Nou....moeten.....mogen is een beter woord. Voor menigeen maakte ik een bakje klaar en die werd dan ook keurig opgehaald. Zo ook voor ene Richard, een vriend des huizes. Een aardige vent/knul/man en het leuke was, hij vond het alle keren weer heerlijk. Ik hoefde maar te bellen en hij reageerde en kwam.

Nu ik in tijden geen snert meer kook, is de verrassing extra groot, dat onze vriend Richard hier door de achterdeur naar binnen stapt met.....een grote pot met snert, alleen voor mij. Anne lust het immers niet? In hoeverre dat waar is, vanavond aten we beiden bij ons brood een soepkop vol en hij leek ervan te genieten. Niet te peilen, die man.

Bij ons thuis (heel lang geleden) noemden we deze snert.....snert houd je broek vast. Reden is vast wel bekend??? Maar woog niet zo zwaar, dat we het niet aten.

Richard, onze dank is groot en ik beloof je, de volgende beurt is aan mij en dan krijg jij van mij snert alias erwtensoep. Die broek, daar red je je wel mee....

eFVe