Wie heeft ze niet? Als er iets over gezegd wordt, lijkt het of iedereen wel een soort kalknagel heeft. De één wat meer, de ander wat minder.
Ik vind het krengen van dingen, de schaar komt er niet meer door en een tangetje doet het ook niet meer goed. En het is al zo lastig, helemaal bij je tenen te komen.
Vroeger, ja vroeger, toen legde ik m’n voeten in m’n nek en kon op m’n grote teen zuigen. Niet dat ik dat deed, maar het kon.
Nu ik steeds kleiner wordt, kan ik er moeilijker bij, ra ra hoe kan dat. Wat haat ik die kalknagels. Het ziet er niet uit en je kunt er niks mee. Wat voor nut hebben ze?
Als ik nu een poging doe m’n nagels van de tenen netjes in ‘t gareel te krijgen, puf ik als een jonge hond en scheurt ie de verkeerde kant op. En wat een werk, maar het MOET !!!
Als ik de grote teennagel probeer, dan breekt ie af en dan ben je helemaal in de aap gelogeerd. Een uitdrukking van niks, maar het klinkt wel leuk, toch?
Oefenen??? Opnieuw proberen de voeten in de nek te krijgen? Eéntje zou misschien kunnen lukken, maar dan kom ik nooit en te nimmer meer uit de knoop. Help !!!! Ik voel het nu al. En....helpt het me m’n nagels te knippen? Mooi niet, nou dan !!!!
Toch maar naar de Pedicure...... Het moet er eens van komen.
eFVe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten