Dit is dan van de laatste jaren. In de flat hadden we ook niks te klagen over ons woongenot.
Dus klaag ik niet. Buurvrouw Kina gaat naar Haren....ooit.
Maar dit was niet de enige leuke buurvrouw, ooit woonde hier de familie Onrust. Ze deden hun naam eer aan en ook met die buurvrouw was het leven één grote leuke belevenis. Misschien de volgende nog een poging wagen?
Ik ben nu wel veel voorzichtiger met kennismaken. Met Kina heeft het ook een poos geduurd, met Ria ietsje minder, dat ging al snel. Ze hadden zo’n leuk zoontje en die was dagelijks bij ons. Daarna kregen ze er nog twee, maar daarmee is het nooit meer zo gegaan dan met Robert.
De man van Ria Onrust is Organist Marnix Onrust.
Maar de allereerste buren, Jan en Janny Winter, daarmee zijn we nog bevriend. Dat was ook een supertijd, beide ongeveer dezelfde leeftijd. Vlees kochten we in Gieten bij firma Udema. Alles met elkaar.
Handwerken deden we gezellig onder het koffiedrinken. Ik mag niet klagen, maar dat doe ik ook niet. Nu heb ik andere behoeftes, maar zien of ik daarmee verder kan.
Buren, ze zijn zo belangrijk.
eFVe 
Geen opmerkingen:
Een reactie posten