Vandaag weer een héél welkom uitje werd me aangeboden. Een Kerstfair in Zeyen. Een Drents dorpje waar we eigenlijk wel vaker komen, maar nu stond ons iets leuks te wachten. Als we na de bezichtiging chocolademelk gingen drinken, mocht de prachtige Kerstbeker mee naar huis.
Ik bedenk me nu, wie van m’n kleinkinderen zou er eentje willen?
Volgende week moet ik weer paraat staan, want Kina heeft een staande bolpootmodel van/voor een lampenkap gekocht voor haar nieuwe appartementje. Eentje waarnaar ze al zolang op zoek was. Jaren geleden zagen we er eentje, maar dat is ‘m niet geworden en gelukkig is deze zelfs al in de kleur, die ze wil en helemaal het einde.
Het paradijsje in Zeyen helemaal afgesnuffeld en Kina genoot zelfs nog van een heerlijk ruikend drankje. Kruidnagel is de geur die mij in m’n neus het meest naar boven kwam. Ik durfde niet, want drank is voor mij taboe sinds m’n pillen. Een warm drankje en de kruiden kon je ervan kopen. Daar denken we nog even over na. We komen er immers wel weer?! Konden ook in thee genuttigd worden.
Kina bedacht, dat ze de poot van de lamp in een laken zou gaan wikkelen, alvast voor haar nieuwe adresje, waar dat dan ook mag zijn. Maar dan? Ik bedacht: “ Leg ‘m naast je in bed. Ben je niet zo eenzaam meer”. Beiden kregen we een nieuwe ingeving en vertelden elkaar lachend, dat het wel een beste paal was. Hier laat ik het even bij.
De Kerstmok lieten we inpakken en Kina had nog iets van touw gekocht, macramé, voor eventueel haar dochter. Mocht ze zelf bedenken, wat erin zou kunnen. Ze heeft n.l. een dochter, die ze Crea-Trea noemt. Zij zit vol ideeën, dat komt dus wel goed.
Ik kocht niks, maar trakteerde op de choco (met slagroom). Ik dacht (slagroom) laat ik ook eens gek doen.
Kina, misschien vergeten te zeggen, maar geloof me, mijn dank is groot.
eFVe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten