De hele week vliegen en draven. Een overbuurman is naar het hiernamaals vertrokken en zijn vrouw had me net gebeld, dat ie was geopereerd, maar in kritieke toestand verkeerde. Wat een spanning. Het duurde amper een poosje, opnieuw telefoon, hij was dus heen gegaan. Welke woorden kun je dan kiezen. Ik voelde haar verdriet en probeerde het te delen.
Van haar mocht ik de buren naast mij waarschuwen/vertellen en ook een andere buurvrouw die
eveneens een goede kennis is.
Met lood in de schoenen doe je dan de ronde. Onze buurman, net alleen, moeilijk dus. Daarvoor heb ik ook de kinderen gewaarschuwd. Hij reageerde erg nuchter, maar na een poosje? Hoe zou het dan gaan? ‘t Was allemaal nog zo vers voor hem.
De dagen erna begon het geren, even informeren, wie doet wat, of doen we allemaal mee? Tot op het laatst bleef dat onzeker, ook al waren er al aardige mensen, die mee wilden doen om voor de overbuurvrouw iets te verzinnen te geven, wat ook zij wel fijn zou vinden.
Gelukkig hielp een buurvrouw, nog bedankt daarvoor.
Door al die afwezige mensen werd de tijd voor een bloemstuk tekort en bedacht ik, iedereen 1 roosje met een eigen kaartje en dan in totaal werden het er 12 stuks.
De roosjes had ik al besteld en in cellofaan in laten pakken, maar niet alle kaartjes waren nog aanwezig. Ik de jas maar weer aan en opnieuw de laatste stapjes. En...het kwam voor elkaar. Eentje haakte af en zal daarvoor haar redenen hebben. Alles mag, niks moet.
Onze bloemist, de geweldige Anja’s bloemen en planten (Assen), had alles weer met zorg voorbereid en op het laatste moment kwam ik dus de kaartjes brengen. Zonder gezeur werden ze voorzien van een gaatje en bloem voor bloem werd verzorgd.
Crematorium de Boskamp in Assen
Nu was het aan ons om ze te brengen naar het Crematorium en dan wel direkt. Na een telefoontje konden we tot 4.15 uur terecht en dat hadden we ruimschoots gered/gehaald. Een geweldig aardige mevrouw vond het zo mooi, wat we kwamen brengen en mochten we ze bewerken en in een vaas doen. Alles staat klaar voor vanavond. Ik heb haar hartelijk bedankt en wilde haar wel knuffelen, maar ze was, gelukkig voor haar, achter een balie.
Overladen met goede gevoelens gingen we huiswaarts en met een nog beter gevoel gaan we morgen onze overbuurman de laatste eer bewijzen.
Goede vaart buurman, ik voel me nog erg opgewonden.
eFVe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten