Laat ik nu niet los kunnen komen van de crematie van m’n zus. Iedere nacht komen er weer beelden boven. Met eentje blijf ik helemaal bezig. Onze nicht speelde voor haar moeder op de harp het mooie lied: Somewhere Over The Rainbow.
Nog voel ik, wat er toen door me heen ging en MOET erover schrijven.
Familie is zo belangrijk en mijn zus was me heel dierbaar en ik denk dat dat gevoel ook bij m’n nicht overheerst. Haar moeder, hoe teder kan dat zijn.
Lieve meid, op deze manier wil ik je bedanken voor wat jij voor je mam presteerde. We hebben er met velen van genoten en ik hoop, dat dit verhaal voor jou iets doet, waar je wat aan hebt.
Dankjewel lieve schat.
eFVe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten