Lesly

Een breivriendin van me had een herdershond, Lesly genaamd. Een heerlijk beest.

Door verbouwing van hun woning, woonden ze tijdelijk in een wooncaravan achter hun te bouwen huis.

M’n breivriendin jutte Lesly altijd op, vertelde heel blij dat ik zou komen en dan was ie gek, stapelgek.

Eens tot rust gekomen zat ie bij z’n baasje op schoot, maar toen deze na z’n pauze weer aan ‘t werk ging, bleef Lesly slapen in de stoel van z’n baasje.

Plots werd ie wakker en zag mij tegenover hem zitten en dook over het salontafeltje zo op me af en ik ging met stoel en al achterover. Gillen geen gebrek. Zo’n gekke hond.

Als ik hem wat meebracht, wat dan in z’n hondenbakje moest....Voor die tijd in alle staten, maar zodra het in z’n bakje lag, was ie weer een wild dier, niet te vertrouwen en gromde naar mij. Ik mopperde voorzichtig terug, maar...had erg veel respect voor hem. Ik geen hondenbeet. Zo was het dan wel weer. Dan bracht ik hem de volgende keren niks mee, daar is niks aan. Ik wilde graag, dat ie blij bleef, maar ja....dieren hé??!!!!

Toen m’n breivriendin belde en vertelde dat Lesly was ingeslapen, kon ik even niks zeggen. Voor die hond had ik veel gevoelens. Aan de volgende hond ben ik me nooit gaan hechten, uit behoud van die gevoelens.

Dit was Lesly.

eFVe