Oma Greet in Australie

Sinds onze favoriete nicht Greetje van der Ploeg oma is, zien we haar groeien in een echte oma worden/zijn. De foto’s die ze mij al stuurde, spreken boekdelen. Ik mag mee genieten en dat doe ik dan ook graag. Ooit had ik al iets in een blog geschreven, maar m’n gemoed loopt boordevol, dus over van gevoelens richting oma Greet.

Zelf is ze nog een hardwerkende vrouw en boordevol ambities, maar toch...... Af en toe voel ik, dat de klok niet stilstaan en ook onze Greet voelt, gezondheid gaat boven alles. Om lang te genieten van kleinzoon Orion zal ze een stapje terug moeten doen en dat is dan ook plan 1.

Familie van haar bezochten we onlangs en ook die foto’s zijn al in haar bezit. Ze woont zover van onze levens vandaan, maar is altijd in m’n gedachten. Vooral als er dan een obstakel in haar gezondheid is geconstateerd.

We leven dapper verder, delen veel, lachen veel, huilen soms van geluk en verdriet, wie niet????

Ik zit vandaag een beetje in de suf-zak en kan geen vrolijk nieuws bedenken. Misschien word of ben ik al een oude Bes, die nog haar best doet onder de jonkies te horen? Ik tel nog graag mee, vandaar mijn blog. Schrijf alles van me af en ben soms heel nieuwsgierig, wie mijn lezers zijn. Vandaag was de eerste dag, dat ik geen blog kon schrijven en nu??? Hier zit ik dan weer met een hele dikke duim, waaraan ik zuig en er komt van alles naar boven.

Maar....het is echt, het is geen fictie of ongein. Ik schrijf de dingen op, die ik van binnen voel en vandaag is Greetje in m’n hart en zie ik de rijke oma in haar.

Lieve schat, je bent en blijft een heerlijk mens en ik zal proberen de mooiste foto’s van Orion te plaatsen.

Tot mails of bels.

Jouw Froukje