In onze familie was een baby geboren en voordat we op pad gingen, moesten we beiden even op adem komen van de hitte en moest het kadootje nog gekocht worden. Ook voor de mama en de Omi werd een bol-Chrysant gekocht in de herfstkleur voor straks. Hij belooft 4 tot 5 maanden te bloeien, dus tijd zat.
Onze Sonja kwam, zag en overwon en reed ons feilloos naar de plek van bestemming. Eerst naar onze neef, hij heeft helende handen en maakt onprettige ruggen weer in model en is goud waard. Hoe noem je zo iemand?
De naam van het bedrijf is Optimum en in totaal doet ie massagetherapie. Het bedrijf hadden we ook nog niet gezien en dat was een schot in de roos. De weg er naartoe heet toevallig ook Rietroos en daar werden we gelijk ontvangen met heerlijke DE koffie. Het bedrijf is te vinden op Info@optimum-massage.nl
Onze dochter Sonja werd behandeld na eerst een gezellig onderonsje met neef/papa Dennis en daarna gingen we met hem richting z’n huis/thuis, waar z’n vrouwtje/mama Gretha al op ons wachtte met een prachtige baby op haar arm.
Knuffels en nog een knuffels, daarna werd het kadootje en de bol-Chrysant overhandigd en werden we getrakteerd op een geweldige lunch. Te mooi, te lekker, teveel om op te noemen en we lieten het ons smaken.
De baby Noa ging van hand naar hand en vond alles best. Ook wel even een dutje gedaan, maar de foto’s zullen bewijzen, ze is een heel tevreden/lief kind.
Oom Bennie kwam nog langs, de broer van papa Dennis. Was erg fijn hem ook weer even te ontmoeten.
De tijd vloog om, foto’s zijn er gemaakt, ik denk te laat voor deze blog, maar...misschien lukt het nog. Op de terugweg nog langs de pake en omi, maar omi was niet thuis. Wel pake Theo in m’n armen mogen hebben. Eigenlijk andersom, hij is een beer van een vent. We kwamen precies op tijd. Hij voorzag ons nog van een natje, een praatje en uiteindelijk richting huis.
Sonja had nog plannen om diezelfde avond richting Doorn te gaan, dus allemaal net binnen de tijd, zodat ze dat nog kon doen. Alhoewel ik twijfel of deze dag voor haar wel een geslaagde dag kon zijn. Haar rug heeft heel wat te verduren gehad. Ik bood nog aan, dat Anne zou kunnen rijden, maar Anne zelf kwam niet in aktie en ik rijd al jaren niet meer. Ik zal en ik zal, maar sufferdje zou ook, maar hemelde eerder. Erg hé????
Ik schaam me dan ook diep en zal proberen m’n gezichtsvermogen aan te passen en alsnog te proberen te rijden. Anne is ook niet meer de jongste en rijdt niet graag meer einden. Op en neer Friesland is eigenlijk een peulenschil, maar wij maken er in gedachten een wereldreis van. Soms wordt ook wel beweerd, dat je de grens over moet, toch???
‘t Is wel onze eigen grens.....
We zijn weer thuis, tevreden en zien op deze dag terug als een dag met een gouden randje. Dankjewel familie.
Noa was het bezoekje dubbel en dwars waard.
eFVe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten