Er is duidelijk behoefte aan onderhoud binnen in huis. Dat was in onze jongere jaren een stuk beter geregeld. Dan kon Anne niet wachten. Nu wordt het allemaal een stuk trager en soms helemaal niet, jammer....maar.....helaas.
We hebben kasten op rail, dubbele deuren. Maar het zijn al ouwe krengen. Wij ook, dus het moet kunnen. De kast van Anne laat het afweten, hangt niet meer boven in de rail, dus sliert over de onderste, wat een ergerlijk geluid met zich meebrengt en...de rail slijt enorm.
Ik had Anne horen rijden met die deur, moest een broek, denk ik. Mag...broeken genoeg, maar.....snapte even niks van het systeem en wie krijgt dan de schuld?
“Jouw spul hangt in de weg en nu wil ie niet dicht”.
Het is zijn “SPUL” en ook zijn kast. Dat voelt niet goed, dus....ik wil het oplossen. M’n ogen doen het niet goed in donker. Altijd zo geweest, maar na de staar-operatie misschien wel erger geworden. Dus zie er niks van en leg Anne uit, hoe de kast werkt. Hij heeft ‘m gemaakt, maar dat is te lang geleden en alleen ik onthoud die dingen. Mijn handige man is niet meer die jonge vent, kon alles en snapte alles.
Nu is ie weer wezen helpen, ik ben gaan douchen, maar het lukt niet, er zijn dingen versleten en...de temperatuur loopt hier enorm op en Anne staat er verleidelijk voor. Maar...dat kan ik aan, het lukken zou belangrijker zijn. Het zijn allemaal zelfbouwkasten. Ik heb er ook een 2 deurs.
Niet gelukt. Wordt vervolgd.
Er is geen vervolg. De kast en is blijft (voorlopig) uit balans. Misschien...als manlief iets uit die kant van de kast moet hebben, waar de deur niet meer schuift? Wie zal het zeggen. Ik red me ermee, maar...tevreden???? Nee, echt niet !!!
eFVe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten