Een dagje rust

En dan echt rust? Welnee, pijntjes en dat voelt niet als rust. ‘t Ouwe mens in de kreukels en dat duurde toch mooi even ruim 10 uren.

Maar ze is er weer en zit gelijk weer achter de PC. Af en toe is er zo’n dag of nacht en dan is de kreuk zichtbaar. Nee, niet de deuk, daar lig ik vaak in, maar vandaag even niet.

Wel eten gemaakt als een 100 jarige, zo krom, maar ik geef mezelf een 10 voor dat. Wel iets snels op tafel gezet. Een pot bruine bonen, bahmie-kruiden erin en rul gehakt, dat mocht manlief doen, maar het scheen niet te kleuren. Ik, ongeduldig als altijd, zeg: “Pak de soja/ketjap-manis maar”. Ik doe er een scheut doorheen en...het gehakt is mooi bruinig en het was lekker bovendien. 

Ja, ook ik heb gegeten. De pillen moeten erin, dus hap/snap/weg. Rauwkost erbij, geen sla in huis. Dan maar komkommer/tomaat/augurk/olijfjes/selderij door een molentje, olijfolie erdoor, augurkennat en daar moesten we het mee doen. Het zag er warempel nog leuk uit ook. Misschien een foto??

Daarna kroop ik de trap weer op en onder het dekbed met zelfs een warmhoudertje. Oud worden is leuk, oud zijn???? Niet altijd, maar die zin vergeten we.

Ik ben er weer, maar houd me voor de rest van de dag koest.

Een dagje rust?

eFVe