De foto is van weleer. Wij zijn van NU!
Eigenlijk doen we meer andere dingen dan zwemmen, dat is juist fijn.
Oefeningen doen. Soms doe ik wel dingen fout en word ik terug geroepen.
Er was vandaag meer lawaai, doordat iemand met een schuurmachine
een deur schuurde. Zo kon ik niet alles verstaan en ga al snel aan de slag,
maar op een verkeerde manier. Jammer dan.
Maar al met al, het was weer heerlijk.
‘s Morgens meteen maar het badpak aan, dan is omkleden in het hok,
jeetje hoe heet zo’n kleedkamer ook weer? Varkenshok??? Nee...ik ben
het even kwijt.
Het lastige van het badpak al aan onder de kleding is, als je een pie moet
doen.....raad maar hoe dat gaat. Maar het lukt. Vooral als je denkt, als
ik maar niet een pie moet doen, geheid dat je dan meteen moet. Ik dan,
misschien niet iedereen.
Volgende week nog 1 keer en daarna wachten tot 6 september. Ik zal het
missen, terwijl ik toch bekaf thuis kom en na het eten meteen plat ga.
‘t Ouwe mens. Maar......de oefeningen liggen me goed, liggen me prima.
Dat ik af en toe een foutje maak, oké, geaccepteerd.
Een leuk groepje, ook al ken ik niet iedereen bij naam. Ik probeer het.
Babs, zij kan niet zwemmen, maar de oefeningen doet ze goed mee.
Aukje, m’n ex-buurvrouw. Gretha, kende ik ook van weleer. Emma, een
hele vlotte aardige vrouw. Bea, prachtige slanke dame, Johanna, een heel
jong ding, zij komt lang niet alle keren.
En iemand, ik zie haar alle weken, een vriendelijk mevrouw, de naam?
Vergeten. Stom hé???? Zeg maar Ja !!!
Jella, ook een erg leuke vrouw. Er was vandaag nog eentje, zij was het, die
vertelde dat haar moeder/schoonmoeder mee was in de TT week en haar
tas was kwijt geraakt. Ze loopt moeilijk en had een rollator mee. Hoe het
gegaan is, ze kwamen er te laat achter, belden dus bij thuiskomst de Politie,
of de Gemeente, ik mag mis zijn en raad eens? Haar moeder/schoonmoeder
werd gebeld en kreeg haar tas met pasjes en al weer terug. Er bestaan dus
nog eerlijke mensen, ik geloof erin.
Diezelfde, waarvan ik de naam kwijt ben, ging vandaag met een taart voor
de eerlijke vinders op pad. Zo zijn de Drenten dan ook weer.
Thuis gekomen, direkt na het eten, nog even een pie en vergat, dat ik het
badpak al uit had en ..... op een bijzondere manier m’n hondje uitliet.
Ouderdom komt met gebreken, als het hier maar bij blijft, dan ben ik niet
ontevreden.
eFVe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten