Een gek verhaal

Even een verhaaltje, in Portugal kwam ik tot zulke onzin waarmee ik onze kleinkinderen hoopte te vermaken.

Er waren eens 2 mensen, een man en een vrouw. De man heette Mans en was lang, dun en lekker. De vrouw was erg mollig. Ze had een raar kontje en hele dikke tieten, ze heette Mensje. Ooit kwamen Mans en Mensje elkaar tegen en werden verliefd, toen verloofd en uiteindelijk gingen ze trouwen.

Als Mans Mensje een kusje wilde geven, tilde hij haar op. Héél even maar, want Mensje was heel zwaar. Zo werden Mans en Mensje een paar, een echtpaar zo gezegd. Wij noemden hen een echtpaar-apart.

Eens op een mooie dag ging ons echtpaar-apart op vakantie, met de caravan zowaar. Wel een byzondere caravan. Eentje met vierkante wielen. Als ze dan wilden stoppen onderweg en de weg liep steil omhoog, was dat voor hen geen probleem. Ja, ze waren echt een echtpaar-apart.

Ze kampeerden uiteindelijk in een heel ver warm land. Maar het zou niet ons echtpaar-apart zijn, als ze alles niet echt apart zouden doen.

Alles leek normaal. Het werd etenstijd en Mensje zette haar brouwseltje op haar 1-pits gasstel buiten. Het was te warm om binnen te koken. En...wat krijg je dan? Juist ja, VLIEGEN. Niet 1, 2 of 3, nee, wel 20 stuks. Mensje bedacht zich niet, trok haar (kunst)tanden met geweld uit de mond en beet de vliegen dood. Mans roerde dan zolang in het eten.

Toen de muggen dood waren, poetste Mensje haar tanden, spoelde ze af en hing ze aan de waslijn te drogen. Mans had dan inmiddels het eten klaar, Mensje deed haar (kunst)tanden weer in en klaar was Mensje om samen met Mans te gaan eten.

En zo verliepen vele dagen. Kleding wassen deden ze niet. Ze gingen gewoon met kleren en al aan onder de douche en hingen dan om beurten aan de waslijn. Niet tegelijk, want Mensje was te zwaar. Zij hing als een echte Vogelverschrikker met de armen wijduit, terwijl Mans daarentegen in z’n volle lengte over de waslijn moest hangen, want hij was immers héél lang. Z’n armen en benen over elkaar. Knap hé? Mans was zooo lang. Als hij in de caravan wilde staan, moest hij z’n hoofd door het dakluikje steken. Knap bedacht hé??

Ze konden ‘s nachts niet zo goed slapen. Maar daar bedacht onze Mans ook wat op. Hij krikte de caravan aan 1 kant op, zodat Mensje achterover.... in slaap viel. Mans klom dan ook met moeite de caravan in en viel natuurlijk ook...in slaap.

En zo verliepen dus weer vele dagen. Steeds weer hetzelfde liedje. Mensje alle dagen naar de muggen happen. Mans rechtop door het dakluikje met z’n blote kop.

Geen echtpaar-apart, maar een gek paar apart.

En toen op een VRIJdag, natuurlijk VRIJdag, wilden ze elkaar een kusje geven. Ja, waarom heet die dag anders VRIJdag nietwaar? Ze waren dan zo verliefd. Mans zei dan liefkozend tegen dat mollige vrouwtje: “Gek Mens !!” Waarop Mensje op haar beurt wat liefs wilde zeggen en zei: “Lekker Mansje”. Hij tilde haar dan weer even op, héél even en ze vrijden, dat het een lust was.

Zo vervlogen weer vele dagen.

Toch moesten ze ook weer eens naar huis. Mans stapte dan in z’n Volkswagen Cabriolet met de caravan er achter. Het dak moest wéér open, vandaar die Cabriolet, zodat Mans z’n kale kop niet kon stoten.

Dat vergat ik nog te schrijven, Mans was zo kaal als een biljartbal en Mensje had een enorme bos gepermanente krullen. Ze waren niet mooi, maar wel lief en apart. Dat zijn jullie vast wel met mij eens, lief en apart.

EEN ECHT-PAAR-APART.

eFVe