Nou...dat viel tegen, een massa mensen. Het lijkt of iedereen wat mankeert. Nr. 42. Er kwam een stoel vrij en Anne wees me erop. Alvorens ik dat nummertje kreeg, werd er iemand opgeroepen. Geen antwoord. Zelfs de 2de keer....geen antwoord. Zegt de assistente: “ Wie kan er harder roepen?” Ze kijkt mij aan en ik zeg op slag ..: “ Ikke...maar ik doe het niet !!!” Beide assistenten vallen in een slappe lach. Er werd alsnog door assistente nr. 2 met harde stem geroepen en daar kwam iemand in beweging.
Ik had gelukkig Anne mee, want de nummertjes lezen is een crime. Zeg ik tegen m’n buurman: “Dat wordt wel morgen “. Zegt ie terug: “Morgenavond “. Daar moest ik om lachen, erg hard zelfs. Gek genoeg vind ik al die samenkomsten altijd erg gezellig, maar aan sommige snoeten kan je wel raden, het was niet zo voor iedereen.
Ik moest voor 10 onderzoeken bleek uit m’n papieren, maar het kostte maar 2 buisjes. Nog geen half uur later reden we al richting huis. Maar...de volgende keer toch maar vroeger. Ook vanwege het nuchter komen en de verslaving werkt dan al. Snel m’n broodje en m’n pillen ingenomen en dan is er .....KOFFIE !!!
eFVe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten