Ronduit strontrace, al drie keer. Mijn/onze kleinkinderen moeten vandaag van alles. ‘t Is alsof ik zelf moet. Eentje moest afrijden, is geslaagd gelukkig. Wat een kanjer, zo jong en dan al een rijbewijs.
Eentje moest voor een stage-plek, iets voor haar gezondheid en daarna nog rijles. Je krijgt een Engeltje mee op je schouder, Anouk.
De jongste had vanmorgen een Engels proefwerk, vanmiddag naar Quintus om wegwijs te worden in de grote jongenswereld en daarna afzwemmen voor zwemmen. Niet gewoon zwemmen, iets met vaardigheid.
Jeetje, dit ouwe mens blijft aan het rennen, de WC is mijn vriend in/op deze dag.
Vanavond meer, ‘t is nu allemaal nog niet bekend enne .... ik mag mee naar afzwemmen. Jippie.
Hopelijk is deze drie keer de race scheepsrecht, anders heb ik goed pech.
Desmond is met vlag en wimpel geslaagd, de foto is het bewijs. Z’n proefwerk Engels was meer dan goed en de school Quintus is de school voor hem bevonden. Nu nog afwachten of ie geplaatst wordt.
Ik heb geen last meer gehad van de dunne. Zelfs patat met kroket gehad. Zondigen mag als er een feestje is.
En dan nog even in contact met Anouk geweest. Hoe kan het ook anders, ook met haar was het goed vandaag. Haar stageplek was oké, het contact met de hypnotherapie voelt goed en aan de rijlessen wordt driftig gewerkt. Deze dag kan niet meer stuk.
Mogen we moe zijn allemaal? We zijn moe. Dus snaveltjes dicht en oogjes toe.
eFVe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten