Als een blok heb ik geslapen. Elf uur naar bed gegaan en.....tot negen uur vanmorgen weg van de wereld. Wonderwel kan ik me de nachtelijke wandeling naar het toilet nog herinneren, zo’n drie keer, maar hoe ik weer in bed ben gekomen? Vertel het me maar. Ik weet van niks, ik ben onschuldig.
De krant komt altijd om ongeveer vijf uur in de bus en dat hoor ik normaal luid en duidelijk. Deze keer? Niks gehoord. Maar ik ben er weer, nog een beetje wankel, maar we maken er weer een mooie dag van, gelijk maar aan de koffie om echt wakker te worden.
Bovendien zat ik gisteravond al voor de TV te slapen. ‘t Ouwe mens, het wordt er niet beter op. Vanmorgen is Anne zelfs komen kijken bij mij, ik kan het bijna niet geloven. Springlevend kan ik mezelf nog steeds niet noemen, maar vanmiddag vlieg ik er weer uit, zeker weten.
eFVe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten