Onze wandeling viel in het water. De wandeling naar het winkelcentrum was wel een goeie, behalve dan de dubbele knie van Kina. Maar ze wilde bewegen en dat was wel bewegen. Alles gekocht wat beslist nodig was en we kwamen er later achter: de wandeling werd een hele vervelende. Bovendien waren we niet tevreden over de aankopen bij de goedkoopste winkel van Assen. Eigen schuld, dikke bult? Zo zal het wel zijn.
We zijn dezelfde weg terug gegaan, maar wel zeiknat geworden. Mopperend sloten we deze wandeling af.
Even later, telefoon. Buurvrouw Kina. De batterijen waren de verkeerde. Ze ging terug met de auto. Ik zeg: “Wacht eens even, ik ga mee. De sokken staan in de aanbieding en ik krijg zodoende nog 1.25 euro retour, ik ga mee”.
Eigenlijk te gek voor dat bedrag, maar als Kina toch zou gaan.....
Alles lukte en nog een extra batterij voor de weegschaal van Kina gescoord. Heel belangrijk in deze tijd van willen afvallen. Helemaal goed. Als ik Kina niet had enne eh eh en Kina mij niet, zouden we nooit zoveel plezier hebben, behalve Kina haar knie. Die verpest het feestje. Morgen naar de arts, ik ben wel benieuwd. Ze is er meerdere malen aan geopereerd, dus......zou het ooit weer goed komen?
Kina leest graag en veel en besloot nog even naar de Bruna te gaan en kocht een boek. Ik kon het niet laten kibbeling te kopen bij de rijdende visboer. Alleen de geur al. Kina is anti vis, misschien zelfs allergisch en toch zou ik graag met haar in de auto naar huis gaan. Ze kondigde aan: “Ik zet je er bij de volgende bocht uit!”. Wat een lekkere geur al kan doen.
Maar....bij de bocht gedroeg ze zich als een “Barmhartige Samaritaan” en redde me van de ondergang. Bracht me naar waar ik wilde zijn en ik ga voor haar door de knieën.
Morgen sterkte bij de arts, Kina; ik denk aan je, ook al heb je er geen barst aan.
eFVe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten