Een super-kontakt met Dr. v. Roosmalen. Eerst een hartfilmpje. Ik was er al vroeg, want dan ga ik even zitten alvorens ik me meld. Dan is m’n hart rustig en dan........de meting. Voelde allemaal heel goed en de jongelui waren leuk en gezellig. Wel raar dat het licht uit ging, terwijl ik me nog aan het aankleden was. Misschien weer te traag? Ik dan !
De Cardioloog, ‘t was wel even wachten, maar hij was precies op tijd en ik kom binnen en voor de zoveelste keer wil ik in zijn stoel gaan zitten. Froukje, Froukje, je moet je schamen en dat deed ik ook. Hij kon er alleen maar om lachen, gelukkig.
Wat bleek? Hij was in een reuze ontspannende bui, want heel vaak moest hij lachen om wat ik zei, of vroeg, of meldde. De akties van wandelen en fietsen waren de juiste, vond hij, alleen nog een vraagje welke fiets ik gebruikte. “ Eigenkracht, als de wind normaal is ”, zei ik en ook dat vond ie geinig. Volgens hem fietsen de meeste mensen met de e-bike en dat is geen goeie meting.
Ik heb m’n zwemfitness nog niet eens genoemd, zou hij vast geweldig vinden.
Ik vertelde, dat m’n bloeddruk wel hoger was dan hiervoor en gelijk is ie gaan meten. De arts had de meting van vorige maand opgeschreven en die gaf ik hem. “Deze is hoger”, zei hij zonder me aan te zien. Ik wilde het gelijk weten. “ 170 “, zei hij. “Jeetje”, mopper ik, “en
toch ben ik niet nerveus”. Weer moest ie lachen en volgens hem wist ie dat.
Ik vroeg naar het hartfilmpje en die was prachtig, volgens zijn zeggen en liet me de meting zien. Ik zeg: “Maar als ik hier kom, ga ik eerst wel even rustig zitten, eer ik het laat meten. Pas dan geef ik door, dat ik er ben”. Wederom moest ie lachen. Wat een gezellige Pief deze keer. Maar daardoor vond ie wel, dat m’n bloeddrukpillen verhoogd moesten worden. Het bleef gelukkig bij eentje. Ook vroeg ie, hoe ik mij voelde en snel zei ik: “ Ik ben héél gezond !” Hij schoot weer in de lach. Het was best een leuke ontmoeting en waarschijnlijk de laatste. Ik heb ‘m uitgebreid bedankt voor alle inspanning richting mij, dat meende ik oprecht !!! Maar nu ben ik vergeten het recept bij de Apotheek te halen, dus zo weer op de fiets die kant op. Kom ik er toch nog even uit.
Volgend jaar februari een fietstest doen en als die naar behoren is, mag ik verder onder controle bij m’n huisarts. “ Vind U dat goed? ”, vroeg hij nog even. “ Dat vind ik geweldig! “, riep ik vol enthousiasme. Ben dol op m’n huisarts, vandaar m’n uitroep.
Dit was het voor vandaag, nu snel weer op naar het ziekenhuis en deze keer voor de medicijnen. 50 stuks om te wennen.
Maar het was geen opgave de Cardioloog te bezoeken, hij was aardig en is zo mooi om naar te kijken. Het oog wil ook wat, toch .... ???
eFVe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten