De laatste dingen halen die ik meen nodig te hebben voor de komende dagen. Anne was al vroeg vertrokken en zonder ook maar een moment moeilijk te doen. Zelfs een smok kon eraf.
Ik had daardoor even tijd een oude vriend te bellen , hij is 96 jaar en nog koppie koppie.
In Portugal genoten we met hem en z’n vrouwtje van de leukste uitjes en aten af en toe bij elkaar. Geloof me, dat was een heerlijke tijd.
Nu ben ik terug van de meeste dingen, die ik van plan was te halen, maar kon ook echt niets meer vervoeren. Dus spring ik zo nog even weer op de fiets voor de laatste dingen en deze keer wat verder van huis . Heerlijk, het is droog en aangenaam.
Eerst even een broodje of zoiets eten en dan snel weg van de snelweg.
Alles gehaald en meteen ging de telefoon. Onze kleindochter. Fijn, ze komt even. We zien haar geregeld.
M’n vriendin kwam me nog met een Kerstster verrassen, zo lief, doet ze ieder jaar. Ze is eentje van tradities. Kerstboom is niet van toepassing, maar zo toch nog een beetje kerstsfeer. Dankje Jenny.
Anne kwam blij en opgewekt thuis en zat op de praatstoel, dat is zo leuk.
Een buurvrouw kwam een Kerststol brengen, ik voel me bezwaard. Ik wil niks doen dit jaar. M’n rug kraakt. Toch teveel boodschappen vervoerd en gedragen.
Nu eten we rijst met aspergesaus met groenten en rul gehakt en daarna is het uitbuiken.
Midweek, een leuke dag, wel een drukke dag. Zal ik eens wat verklappen? Ik ben bekaf en kan amper meer op m’n benen staan. Dus...naar bed, naar bed zei duimelot...
eFVe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten