Als er van alles mis is, wat kun je dan als echtgenote doen? Mijn man is 86 jaar en over een maand is hij 87 jaar. We hebben best een goed leven gehad, maar deze laatste jaren vallen me vies tegen.
Als je denkt: we worden ouder, dus kunnen we een stapje terug doen, heb je ‘t helemaal mis. De patiënt heeft je nodig, vooral als het je echtgenoot is.
Ik probeer tot het einde der dagen voor hem te zorgen, maar kan het niet zonder de hulp van Icare en andere instanties.
Inmiddels is er Alzheimer geconstateerd en Astma was er al. Daarbij is er plots een spierziekte bij een bloedonderzoek ontdekt, wat overigens niet verergert, maar in toom gehouden wordt door pillen.
Daarbij is zijn gehoor bijna helemaal verdwenen en zijn de neus, oor en keel ook lastposten.
Toch blijft hij mijn man en bovenal een goed mens; niet meer de man die ik kende, maar in oorsprong herken ik toch nog kleine trekjes.
Wie weet raad, wie weet wat de beste methode is deze man te verzorgen als je zelf al 80+ bent? Er zijn dagen na nachtelijke onrust van de patiënt, dan neig ik naar opgeven, maar na een goeie nacht ben ik er weer.
Tot de dood ons scheidt? Ik probeer het, maar bestaat er een handleiding of is het zoiets als, zoek het maar uit? Volgens mij ben ik al aardig onderweg, maar m’n gevoelens/emoties zijn me af en toe nog de baas en dan is het moeilijk. Wat zeg ik? Het is eigenlijk niet te doen; ik krijg zelf kleine lichamelijke klachten en die schuif ik aan de kant, maar ze zijn er wel.
Heerlijk dit allemaal even te mogen noemen. Ik hoop niet, dat ik iemand hiermee heb bezeerd; het is zoals het is.
Dit alles is geschreven door de echtgenote van bovengenoemde man.
Voorlopig is dit het laatste stuk in mijn blog; mijn redacteur gaat samen met z’n vrouw bijna twee weken op vakantie. Dat moet kunnen, maar daardoor komt er dus even geen nieuws van mij.
Daarna ga ik weer los, zeker weten. Ik ga het vast missen.
eFVe
Lieve eFVe, laat ik eerst mijn bewondering en respect voor je uitspreken, je bent een kranige vrouw.
BeantwoordenVerwijderenJe wilt alles zo graag zelf in de hand houden en je man met behulp van anderen een goede, mooie oude dag bezorgen,ondanks al zijn kwalen en zware verzorging blijft hij je man.
Echter ook jij hebt recht op een mooie oude dag en om nog te genieten van de mooie dingen die het leven te bieden heeft.
Helaas kan niemand je raad geven dit is een beslissing die je zelf zult moeten nemen hoe moeilijk ook.
Ik geef je een hele dikke troost knuffel en wens je moed, sterkte en kracht in deze moeilijke tijd.
Liefs Madelief.