Vandaag overkwam me veel geluk. We gingen gedrieën op visite bij de ouders van de tweeling Sofie en Lieke. Heerlijke kindertjes. Een foto met Anne en mijzelf met Sofie siert m’n verhaal, maar verderop de trotse papa en de trotse mama met beide baby’s.
Het zijn al net echte mensen, maar dan in het klein. Winden waaiden om de rotsen, maar Sofie had er duidelijk meer moeite mee en werkte met heel haar kleine lijfje om die krengen eruit te persen, terwijl Lieke dezelfde winden liet waaien, maar er geen spiertje last van bleek te hebben.
Hoe kan het, dat beiden mensjes geboren uit dezelfde papa en mama zo verschillend zijn. Het tijdstip van de geboorte was niet zo verschillend en hun verblijf binnen hun mama hebben ze toch bijna hand in hand meegemaakt.
Het was een heerlijke middag, het tochtje er naartoe was mooi en het verblijf was helemaal super. Zelfs nog beschuit met muisjes mogen eten.
Een prachtig huisje met voor bomen en achter een uitzicht om U tegen te zeggen. Zelfs nog een soort Lama’s in de weilanden verderop. Wat een weelde voor die spruitjes om daar op te mogen groeien.
De papa van de kindertjes is een kleinzoon van m’n zus, die helaas te vroeg is heen gegaan en de kleintjes niet meer heeft mogen meemaken.
Waar ze dan ook mag zijn, ze heeft een prachtige kleinzoon met een lief vrouwtje en daaruit geboren een geweldige tweeling. Dicky, het is een plaatje, de foto van hen vieren.
Mag ik blij zijn met onze dochter Sonja, die dit bezoek mogelijk heeft gemaakt? Ik dacht het wel. Bij deze Sonja.
Een kleine plicht was, bij afscheid nog een riedeltje schrijven in de babyboekjes en dat was het dan. Het verhaal over de schatten Lieke en Sofie.
Moge jullie beiden vol geluk en liefde opgroeien in deze warrige wereld. Misschien kleuren juist jullie ons leven een beetje. Zo voelt het voor ons.
Een knuffel voor hen beiden, Sofie en Lieke.
eFVe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten