Onze familie haat dierenleed en zal er altijd van alles aan blijven doen om dat te voorkomen. Tenminste, zoveel in hun vermogen ligt.
Een hele poos geleden woonde onze zwager Rinnie bij ons in en dat was erg gezellig. Beide zwagers hebben een poosje bij ons ingewoond. Het kon allemaal.
Er galmde ook altijd muziek door/in de huiskamer. Die ene keer zal ik nooit vergeten. Ik hoorde een liedje met hondengejank in vele tonen, meerdere honden dus en het klonk zo zielig en erbarmelijk. Ik vroeg me af, hoe iemand dat voor elkaar had gekregen.
Mijn zwager wist altijd best veel en hem vroeg ik het. Z’n antwoord zal ik nooit vergeten. “Ze hebben een gloeiende plaat en daar zetten ze de hondjes op, dus dat janken is echt”.
Wat heb ik gehuild en wilde het liedje nooit meer horen. Wat een verdriet had dit (toen nog) kind.
Ze lachten me uit, het was echt niet op die manier gegaan. Mijn zwager, die ik ooit adoreerde, was even niet mijn vriend. Hij heeft me zelfs niet getroost. Vergeten ben ik het nog steeds niet. Maar het is wel weer helemaal goed gekomen tussen hem en mij, zeker weten.
En...wat was ik dom, om zijn verhaal te geloven.
Dierenleed....verschrikkelijk.
eFVe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten