Hij doet het al vreselijk lang niet meer, maar ik heb nu die van Anne en dan mag het mij een worst zijn, of die andere e-fiets het niet doet. Anne fietst er nooit op. Vindt z’n gewone fiets veel fijner.
Maar...toch vond ik, een e-fiets in de schuur en er niks mee doen? Dan weg met dat ding, of nog een poging wagen.
Zo gezegd zo gedaan, Eddy gemaild. Onze reparateur.
Eddy hoorde ons aan, wat niet zo professioneel overkwam, Anne en ik hadden beiden een ander verhaal. Ik heb me maar terug getrokken, Anne fietste vroeger veel en vaak, dus...wie ben ik om verstand van fietsen te hebben?
Eddy is er met de oplader en de accu vandoor en straks schrijf ik verder.
Het werd een paar dagen later en het nieuws valt tegen. De accu is stuk en misschien is ie te reviseren, maar daar geloof ik eigenlijk niet in. Kreeg dus net een telefoontje.
Even in overleg met Anne, ik denk al te weten, wat hij vindt en ik denk er ook zo over. Einde verhaal. Geen e-fiets meer. Het was een mooie fiets, een lekkere fiets, maar z’n levensduur was tekort. Dus....dag fiets...dag e-fiets.
eFVe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten