Gisteren had ie lekkage in de kelder en wist niet hoe het gekomen was. Nu weet ik, dat er in ‘t verleden ook al eens lekkage geweest is. Ik paste toen op het huis en had echt geen kraantje open gezet. Het werd niet geloofd door de toenmalige buurman, maar weten is weten. Misschien door bewegingen dat het opengaat? Wel raar...nu weer.
De dochter kwam zoals altijd op vrijdag en nu bij ons laarzen lenen, zoveel water stond er in.
Buurman voelde zich toen toevallig ook niet zo fit, dus vandaag denk ik, ik zal even kijken, hoe het gaat.
Dat was echt schrikken, zit ie ingedoken in de keuken aan een kopje thee met een koekje en aan één kant van z’n hoofd een enorme wond. Zo rood als een kreeft. We praten erover, maar buurman weet echt niet hoe het gekomen is, wel dat het in de nacht gebeurde. Duidelijk behoorlijk gestoten.
Nu blijkt, z’n zoon was al met hem naar het ziekenhuis geweest, maar er is verder niks mee gedaan. Het ziet er zodanig goed uit, het lekt niet en de buurman heeft geen pijn. Hij is nu beslist niet moeders mooiste, maar wie zit daar mee? Hij duidelijk niet.
De buurman woont alleen, meestal komen we hem buiten wel een keer per dag tegen en weten, het draait daar weer. Ook komen er per dag verzorgers. Maar ja....’s nachts is en blijft ie alleen. Daar is niks aan te doen.
Onze buurman. Toch ben ik blij, dat ik even gegaan ben.
eFVe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten