Gisteravond gewandeld met de buurvrouw. Droog, lekker weer en de route???? Nou ja, we hebben alles in de omgeving al gehad.
Op de terugweg keert er plotseling een fietser om. Zegt de buurvrouw plagend: “Een vriend van jou???”. Ik kijk eens goed en met een: “Jazeker, dat is mijn vriend” sluit ik de zin. Het blijkt mijn Kapper te zijn van jaren her.
Inmiddels laat ik m’n haar doen door z’n schoondochter, die de zaak heeft overgenomen. Maar.....hij is mij dus niet vergeten. We maakten allebei in het verleden een open-hart-operatie mee. Dat schept een band. In die tijd wandelde ik veel en zo kwam ik hem ook weleens tegen.
Hij was verbaasd, toen we onze operaties bespraken, dat er nadien geen pijn meer gevoeld is. Prompt laat hij me het grote litteken zien, hup, de jas los en de kleding omhoog. Inwendig moet ik erg lachen. Midden in de stad voor de Hema. Zeg ik tegen hem: “Dat litteken van mij is niet kleiner, maar die laat ik jou echt niet zien, niet hier en eigenlijk nergens”.
Ik moet erg lachen. Hij een klein beetje, maar de band tussen ons beiden is leuk gebleven. Soms ontmoeten we hem bij de Afhaal Chinees en praten over van alles. Hij is allang gepensioneerd en ook ik ben al op een aardige leeftijd beland, maar.....dit is leuk, zo’n ontmoeting.
Een poos liet ik me niet door hem knippen, mijn buurvrouw is immers Kapster. Ik schreef een kaart met Nieuwjaar en meldde het hoe en waarom. Stuurt ie een kaart terug: “Ik hoop, dat je buurvrouw snel verhuist”. Maar ze woont er nog steeds en toch ben ik weer te vinden in zijn Kapsalon, maar dan zonder hem als Kapper.
Hij vertrok weer op z’n fiets en mijn buurvrouw zei: “Wat een leuke man en nog knap ook”. Waarop ik antwoordde: “En hij is mijn vriend !!!! “
Elkaar af en toe tegenkomen???? Leuk !!!!
Een leuke ontmoeting dus.
eFVe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten