Wederom uit eten

Wederom uit eten, pannenkoeken zijn favoriet.

Deze blog schrijf ik in twee delen. Nu zie ik uit naar vanavond, we gaan uit eten. Ben ik m’n schoondochter en kleinzoon verschuldigd en het Pannenkoekenschip staat op de verlanglijst. Ik kan me de vorige keer nog herinneren, samen met Desmond. Uitspraken als.....”Als ik maar niet zeeziek wordt”, kijkend uit een kombuis. Maar hij is inmiddels alweer ouder, maar het was top met hem uit eten te gaan met zinnen als: “Vooraf een soepje, oma? “. Waarop ik opperde, dat we het dan maar nadien moesten doen. Hij weer: “Maar oma, soep hoort vooraf”. Heerlijk toch en dan te weten, dat hij de pannenkoek niet eens op kon, dat had ik al van te voren gedacht. Die soep krijgt ie ooit wel. Een geweldig joch, maar ook een leuke moeder, dus vanavond samen met hen uit eten......Ik zie er naar uit.

Het werd een groot succes en lekker....maar onze keus was geen goeie keus. Zes uur ontmoetten we elkaar bij “Het schip” en gingen we gedrieën naar binnen. Een leuk plaatsje en......Jo had haar bril vergeten, kon niet lezen. Desmond probeerde haar de dingen voor te lezen, maar de keuze was enorm.

Het werden pannenkoeken, eentje met champignon en kaas, eentje met champignon en ui en kaas en Desmond eentje met salami. De pannenkoek van Jo en mij waren klef, dat viel tegen. We hebben het ook verteld en werd ons uitgelegd, dat de champignon de schuldige was. Doordat die nogal  vochtig is, krijg je dit resultaat. Ach nou ja, dat weten we dan weer. Jammer maar helaas.

Het werd ons duidelijk uitgelegd, waarna de chef ons vroeg of we het snapten. “Ik ben wel blond”, zei Jootje, “maar dit lukt hoor”.

Zoiets.....dat vond ik erg leuk. Een heerlijke meid en Desmond weet nu al, wat hij de volgende keer gaat bestellen.

Jo en ik hadden koffie na, werd met likeur opgediend en we lieten ons het smaken. Ik stikte al bij de eerste proef, dus gooide het maar in de koffie. Desmond mocht een vingertje dippen om te proeven, het was niet zijn ding. Gelukkig maar. Jo volgde mijn voorbeeld, ook de likeur in de koffie legend. Beiden hadden we een extra melk nodig, beiden borstkindjes, neem ik aan.

De foto is helaas pas gemaakt, toen de pannenkoek al binnen was, maar ook nog eentje buiten de boot. Letterlijk buiten de boot. En dat was het dan weer. Het was mijn beurt te trakteren en we spraken af, de volgende keer wordt het geen pannenkoeken, maar pizza. Ik schrok al, de laatste tijd ben ik iedere woensdag met gezelschap uit eten en nu even een poos niet, lijkt me wel verstandig. 

We kusten elkaar, Desmond even extra, daarna nog weer knuffels en daar gingen we uit elkaar. Op de fiets zo we gekomen waren.

Dat was ons uitje.

eFVe