zondag 5 februari 2017

Bewegen tegen wil en dank


Heftige discussie over wandelen of fietsen. Wandelen was te ver, wat ik wilde. Ook al was het met een rustperiode. Dus het werd fietsen, maar dan zonder rust.

Richting ons/mijn zwembad langs het fietspad en terug door het bos. Dat was uiteindelijk de bedoeling en zo ging het ook. Ware het niet, dat juist mijn band leeg liep en ik wilde, dat Anne naar huis fietste en ik met de fiets aan de hand terug liep. Weer heftige conversatie over hoe en wat. 

Anne wilde met mijn fiets aan de hand terug en ik zag ‘m in gedachten onderweg al liggen met beide fietsen. Dus...ik proberen te vertellen, dat ik steviger liep met fiets dan zonder fiets. Een aardige praatgrage mevrouw deed ook even haar verhaal en Anne volgde haar idee op. Mijn band werd opgepompt en ik weer fietsen, die vrouw al pratend achterlatend. 

Een goed mensje hoor, maar ik wilde toch niet vertellen, waar we woonden. “Is het nog ver? “, wilde ze steeds weten en ik steeds weer hetzelfde antwoord: “Nee hoor, ga jij maar vast weer fietsen”. Mijn band was lek en bleef lek. Uiteindelijk moest ze wel gaan, nadat ik haar bedankte en kreeg Anne me toch zover, dat hij mijn fiets meenam aan z’n rechterhand. 

Grote zorgen maakte ik mij, ik zag ‘m in gedachten onderweg liggen met beide fietsen. Maar waar ik ook liep, gelukkig geen Anne. Zo je ziet, ben ik alweer thuis en blijkt, ik moet een nieuwe band. Die heeft geen schuld en ik heb uiteindelijk m’n wandeling gehad en ben nog zo fit als een Hoentje.

Anne is inmiddels al de band aan het nazien, want zonder fiets kan dit mensje niet. Erg lief, dat wel, maar wat een gedoe. Ik kan er ook nergens mee naartoe om het te laten maken of nieuwe band te kopen, ‘t is zondag.

Waarom ik zo tegen die mevrouw praatte? Van een buurvrouw hoorde ik gisteren zo’n raar verhaal, ook over een aardig mensje en ik voelde herkenning. Vraag me niet waarom, maar mijn adres geef ik niet graag.

Hoe slecht kun je zijn? Zo slecht dus, dat ik die gedachten koesterde.
Zo ben ik ook. Maar....ik heb bewogen....tegen wil en dank.

eFVe

Geen opmerkingen:

Een reactie posten