De donderdag zou mijn vrije dag geweest kunnen zijn, ware het niet, dat ik van alles moest inkopen, wat overigens niet gelukt is. Winkel in, winkel uit. Maar wat zo vervelend was, zonder iets gekocht te hebben, ging wel steeds het alarm af. Niet bij één of twee winkels, maar bij alle. Wat een vreselijk gedoe en ik met de armen omhoog, roepend: “Ik heb niks, echt waar“. Vreselijk vond ik dat gejammer.
Tot ik ineens in de winkel verzeild raakte waar ik een mooi hemdje gekocht had. Ik loerde nog even, of ie inmiddels ook in een andere kleur was en....ontdekte in de zij-naad een code, waarop het alarm af zou kunnen gaan, als het hemd gestolen zou worden.
De mijne was niet gestolen, maar bij het afrekenen was de code waarschijnlijk bij mij niet verwijderd. Snel een rustige winkel opgezocht en mijn hemd uit m’n onderbroek getrokken en ja hoor, daar zat ie, levensgroot de boosdoener. Hoe dom kun je zijn? Zo dom dus.
Een aardig meisje uitgelegd waarom het alarm afging en of ze me wilde redden. En...ze heeft me gered. Ik ben haar nog dankbaar.
Helaas was het mijn laatste winkel, daarna verdween ik naar huis, maar wel fijn voor de volgende keer, geen alarm meer.
eFVe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten