Maak ik daar een verhaaltje over Dirk, de wijkverzorger, krijg ik vandaag te horen, dat ie Tjerk heet. Dat was lachen. Vandaag een hele jonge dame, die zich op Anne botvierde. Ik dacht, 18 jaar is ze wel. Blijkt ze al 30 jaar te zijn. Wat een mooi geval en aan haar praten te vernemen kreeg ik wel door, 18 jaar zal niet kloppen, maar 30 ???? Bij lange na niet.
Ze mag hopen, nog jaren zo mooi te blijven, mooi van buiten en van binnen, wie wil dat nu niet.
En sorry Tjerk, dat je voor mij Dirk was.
Ach....alle verzorgers/sters zijn prima, allen weer ietsje pietsje anders en dat brengt juist de jus aan het geheel. We hebben eerst erg moeten wennen en als Anne de trap weer mag bestijgen, dan kan de douche weer dienst doen en neem ik de taak weer over.
Geen klachten over “I care” hoor, gewoon, we willen ons zo lang mogelijk samen redden.
Het lijkt me wel dankbaar werk, hulpverlener/verleenster. Ze zijn zo nodig.
Onze kleindochter studeert in die richting en ik moet zeggen, ze krijgen er een goeie aan.
Dat zegt hier een trotse oma.
eFVe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten