Vandaag sinds lange tijd richting Appelscha. Wat was dat weer lekker, leuk, mooi en aardig. Eerst even over de markt, maar onze neef niet gezien. In ‘t verleden had ie een verkooppunt van spelletjes voor de telefoon en andere apparaten. Daarna de bossen in. Een vast pad en dat loopt heerlijk voor oudere mensen. De wind waaide zo lekker door die hoge bomen, wat heb ik alleen al dat geluid gemist. Totaal geen last van de wind, maar wel het genot.
Jongens op crossfietsen, ook weer leuk om te zien. Niet iedereen vond dat leuk. Er liep een mevrouwtje met een hondje, niet aan de riem en die mopperde zolang we haar konden zien. Haar gezicht stond op half 11, zo gezegd. Ik moet dan al lachen, ook al begrijp ik, het gaat om haar schat, het hondje. Verder allemaal vrolijke mensen, niet echt druk, maar dat is juist wel fijn. Allerlei groeten zoals, Hoi, Doei, Midje, Hallo, Doeg en zo meer. We zijn uiteindelijk in Friesland, dus...de taal viert hoogtij. Jeetje mensen, wat was het weer heerlijk, zelfs af en toe zon. Helaas geen foto’s kunnen nemen, dan moet ik m’n tablet mee en dat is me toch echt teveel gedoe.
Een pepermuntje voor onderweg en dit mensje is weer helemaal tevreden. Ook Anne liep het bospad zonder problemen. Hier heeft ie nooit last gehad en dat vertrouwen zit erin. Zoveel vrolijke mensen, een kindje bij een hol. Zegt ze: “Dit is een vossenhol”. “Kan ook een konijnenhol zijn?”, vraag ik in haar richting. “Kijk dan”, zegt ze, “dit is veel te groot. Ik leer voor natuur”. “Helemaal goed”, roep ik nog in haar richting. Ik schat dat ze zo’n 8 jaar was en al zo zeker van haar zaak. Dat is alleen maar goed.
Appelscha, hiep hiep hoera, je bent nog steeds mijn favoriet, tot gauw, hoop ik met grote hopen.
eFVe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten