Ze vroeg of ik kwam, ik wilde eigenlijk niet, maar bedacht me. Pakte snel kersenbonbons in, greep m’n fiets en ging in haar richting. Niet dat het ver was, maar dan kon ik sneller terug zijn.
Ze was zichtbaar blij, ik moest naar binnen. Het leek er erg gezellig en dat bleek ook zo. Haar zus, een heel lief mensje, was er ook met haar man. Tig jaren geleden was ik al eens bij hen thuis geweest en het was heel leuk hen weer te ontmoeten.
Ook zoon Hans was er met z’n zoon Willem. De vriend van ex-buurvrouw was er ook en nog wat kennissen. De meesten kende ik wel; nou ja, kennen en kennen is twee.
Toch maar even met m’n bibs op de stoel en kwam naast de man van ex-buurvrouw haar zus terecht.
We kregen een glaasje bowl, maar hij was de enige met een mooi/bijzonder glas. Wel dezelfde maat als het mijne, maar dan bewerkt. Ik wees hem erop en hij grapte nog, dat ie ‘m wel mee naar huis wilde nemen. Mijn ex-buurvrouw kwam de kamer binnen en ik zei tegen haar: “Denk erom Aukje, hij wil je glas mee naar huis nemen”. Daarna wilde ik m’n tong wel inslikken/afbijten, maar ‘t was er al uit.
Iedereen lachen. Ik besloot toch maar gauw weer naar huis te gaan, want ik voelde me zo thuis en dan kraam ik er nogal eens dingen uit, die eigenlijk niet kunnen.
Maar...ik ben geweest en het was gezellig. Snel de zus van ex-buurvrouw nog even geknuffeld en weg was Froukje.
Aukje, het was fijn er even te zijn en ik hoop, dat je nog héél oud mag worden. Dan proosten we nog eens een keer. Zelf word ik over een paar maanden 80 jaar, dan ben ik aan de beurt. Dus zal het niet zo lang duren voor we weer kunnen proosten.
Tot dan ex-buurvrouw.
eFVe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten