Kedi

 

Gisteren ging ik met een ex-buurvrouw naar deze film. Mooie plaatsen en een film, zooooo mooi. Wat hebben wij genoten. De plaats Istanbul met al z’n drukte en dan de poezen/katten die er tussendoor wandelen en hun aandacht eisen. Prachtig.

En wat schetst m’n verbazing? Mannen in de hoofdrol, zo mag ik het wel noemen. Zij zorgen voor de katten en zijn met hun forse voorkomens een schril contrast met die kleine jonge geboren katjes. Zelfs als er eentje er beroerd aan toe is, zie je de man met zo’n schatje, bijna dood, naar de dierenarts reizen. Eén hand vol poes, meer was het niet en dan die tere blik van zo’n forse man. Ik zal dat nooit vergeten.

Natuurlijk spelen ook de dames een rol, maar de heren spelen duidelijk de hoofdrol. Ze voeren de katten op verscheidene plekken in de stad met afval van vis en vlees van de slager. De katten zitten al te wachten op bepaalde tijden. Prachtig.....

Dan de verschillende katten, ieder met hun eigen natuur en willetje. Iedere dag afhankelijk van de mens rondom hen en met hun intelligente kopjes en karakters lukt het in de meeste gevallen en anders is er een dief geboren.

Moederpoezen, die het gekregen voedsel naar hun jongen vervoeren in de spelonken en catacomben van Istanbul.

Maar...mijn mening is wel, als men ze allen in stand willen houden, de katten hen straks de baas worden. Dat is mijn simpele mening. De film was geweldig. Vooral de grote mannen met hun zuivere harten. Ze stalen  de mijne, maar ook de katten/poezen en jonkies, ze zijn in de film erg vertederend. Een film naar mijn hart.

eFVe

Nuchtere Heit

 

Vanavond kwam Sonja met zoon Koen en had voor ons beiden een kadootje. Sonja verwent ons. Ik kreeg een prachtige paarse plant, mijn lievelingskleur, naam onbekend en Anne kreeg een wonderschoon flesje bier met 0% alcohol. Daarvan is de naam nog het mooist van al. Nuchtere Heit. Even een vertaling hiervan, Alcoholvrije Vader.

Pas toen ze beiden weg waren, zagen we de naam op het flesje. Prachtig.

Wat zijn wij beiden eigenlijk een gelukkig stel. Lieve kinderen en kleinkinderen en zelfs de aanhang valt goed in de smaak. Wie kan ons dat na zeggen? Nu maar hopen dat andersom hetzelfde gedacht wordt over ons. Hopen mag altijd.

Een gelukkige eFVe

De douche

 

Een heel handig en nuttig ding, totdat het gaat lekken, zoals vandaag. Eigenlijk gisteren en eergisteren al, maar onze Loodgieter heeft zo z’n recht op vrije weekenden. Maar douchen durfde ik niet. Stel, de buis zal knappen.

Het komt deze keer niet van de vorst. Het is louter ouderdom/slijtage, maar het ongemak is er niet minder erg om.

Erick kwam, loste het op en we kunnen weer douchen.

Mijn zwemfitness schoot erbij in, maar het zij zo. Het is klaar en ook nog netjes. Even de stofzuiger erover en je ziet er niks meer van.

Behalve, dat er een klusje voor Anne overblijft, de nieuwe buizen verven. Het ziet er best kunstzinnig uit, maar toch.... een likje verf zal wonderen doen.

Lekkage in de douche, een groot probleem? Hier niet, het was zo opgelost, dankzij Erick.

Gedrieën koffie gedronken en wat vragen over en weer. Eindelijk iemand die eerlijk is. Vraagt hoe oud we zijn en zonder mijn antwoord, zegt hij: “84 jaar?”. Auw.....maar wel eerlijk. “Gemiddeld”, zeg ik gauw. Klopt toch? Geen woord gelogen, ik 80 en Anne 86, gemiddeld dus...., oké, één jaartje meer, maar dat pikken we.

eFVe

Oud worden, oud zijn

             

 

 

Ouder worden in deze tijd.

Het is gewoon niet voor te stellen,

je moet met een mobieltje bellen.

Je kunt er ook een tekst op lezen

en moet altijd bereikbaar wezen.

Dat kan dus niet meer heel gewoon

met een doodgewone telefoon.

 

Wil je een treinkaartje kopen?

Niet meer naar de balie lopen.

Daar is niemand meer te zien

en je kaart komt uit een machien.

Je moet dan overal op drukken

in de hoop dat het zal lukken.

Pure zenuwsloperij,

achter je vormt zich een rij.

Zie je ze kwaad en tandenknarsend staan,

want de trein komt er al aan.

 

Bij de bank wordt er geen geld

netjes voor je uitgeteld,

want dat is tegen de cultuur,

nee...je geld komt uit de muur.

Als je maar de code kent,

anders krijg je echt geen cent.

Om je nog meer te plezieren

mag je internetbankieren.

Allemaal voor jouw gemak

heb je alles onder dak.

 

Niemand die hier ooit naar vroeg,

blijkbaar is het nooit genoeg.

Man man man, wat een geploeter,

alles moet via de computer,

anders sta je buiten spel.

Op WWW punt nl,

vind je alle informatie,

wie behoed je voor frustratie?

Als dat ding het dan niet doet,

dan word je toch helemaal niet goed.

Maar...dan roept men dat je boft,

je hebt immers Microsoft?

 

Ach...je gaat er onderdoor,

je raakt gewoonweg buiten spoor.

Nee !!!! het is geen kleinigheid

oud worden in deze tijd.

 

Gestolen maar te mooi, toch?

Voor velen geldt dit steeds nog.

eFVe

Schot, met of zonder

Een mooie foto van een lekker ding. Maar.....wie kan zien of hij met of zonder slip is?

Alleen de echte Schot kan het weten. Ik dus niet. Ik doe een schot in de roos....

eFVe

Vriendinnen voor altijd

Vriendinnen voor altijd.

 

 

 

 

Onderstaande vriendschappen heb ik in m’n hart gesloten,

ze zijn dus niet alleen voor het leven,

maar zelfs voor daarna.

Anneke, mijn eerste vriendin.

Mijn zus Dicky, tevens vriendin.

Mijn buurvrouw Geertje

Geertruida, vriendin van leuke/gekke/droevige dingen.

Jikkie, mijn schoolvriendin.

Mies, vriendin van m’n schoonzus, m’n moeder en van mij.

Mina, mijn ex-buurvrouw en vriendin.

Wout, vriendin voor helaas een korte periode.

Ik mis ze allemaal.

 

 

Ze zijn allen gaan hemelen.

 

eFVe

Een koude dag

 

 

Met een warm onthaal. Er overkwam mij vandaag veel goeds. Ook al was het een vervelende middag om door de wind en kou te moeten, het eindigde met een vluchtig bezoekje aan onze schoondochter.

Een koude dag, maar met een zak vol warmte keerde ik weer naar huis. En in die zak, je raadt het nooit, zaten drie prachtige jasjes en....die waren voor mij. Ik heb ze al even gepast en ze zijn als waren ze speciaal voor me gemaakt.

Een erfenisje voor haar en nu voor mij.

Op dit moment pas ik ze nog eens en voel me een rijk mens. Wat een geluksvogel voel ik mij.

Dank je, Johanna, ik zal ze met plezier en genoegen dragen en pieker me suf, wat ik je ervoor zou kunnen geven. Eén jasje is zelfs echt leder.

eFVe