Op een zeker moment verdween ze naar Amerika. Haar oudste zus was er al woonachtig. En zo kwam het, dat ze daar bleef wonen. Dat hele leuke lieve nichtje, we dachten, die zijn we voor altijd kwijt, maar gunden haar een gelukkig leven.
Deze foto’s laten zien, hoe gelukkig ze is. Niet alles ging van een leien dakje, maar uiteindelijk is dit toch een prachtig eind van dit verhaaltje.
Haar kwijt zijn? Nooit een keer, we e-mailen, we zagen elkaar af en toe bij haar ouders en later bij haar moeder, toen haar pap is gaan hemelen. Ze voelt zo dichtbij, zou het komen omdat ze zo enorm goed is in het vasthouden van familiebanden? Zeker weten, ze is familie en wat voor familie.
Ze woont er nu met manlief en haar drie kinderen hebben ook hun weg gevonden.
Inmiddels is ze al twee kleinkinderen rijk en wie weet, wat er nog gaat komen.
Dankje Yvonne, je bent en blijft bijzonder voor mij.
Liefs,
Froukje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten