Niet letterlijk, maar toch ..... Ik was op pad voor een stok met dweil en ben geslaagd. Kom bij m’n fiets, sta ik helemaal ingesloten en ik probeer me er tussen te wurmen. De forse oudere man zegt: “Toe daar, ga even opzij voor die dame”. Ik roep nog dat ik het wel red, maar toch wordt er ruimte gemaakt.
Ik zeg tegen die meneer: “Als ze maar niet boos worden”. “Maar”, vervolg ik mijn zin, “ik kan iedereen aan met die stok”. De man is het met me eens en ik zeg nog: “Zouden ze me echt wat aan doen?”. “Reken niet op mij”, zegt ie. Waarop ik weer antwoord: “Ik kan nog heel hard rennen ook”. “Ik ben net een slak”, antwoordt de dikke man.
“We laten het maar zo”, zeg ik lachend, groet hem en verdwijn.
Even daarvoor was er een aanvaring in de Jumbo-hal, waar ik net voorbij kom. Een oudere man gaat naar binnen en wordt zowaar bijna omver gelopen door een grote slanke jongeman met kar. Zegt die oudere meneer: “Bedankt !”.
Die vent wordt erg boos en zal de man te lijf gaan. Denk ik echt niet lang na en ren naar binnen. Toen had ik nog niet die stok. Maar de kassabediendes waren al paraat. Later denk ik, wat had ik dan willen doen? Sta ik echt niet bij stil. Maar zou zo’n vent mij als oud mens en vrouw iets doen? Toe nou en dan nog....ik lust ‘m rauw.
Als je dan bovenstaand akkefietje overkomt, valt er wat te lachen, dat is toch veel leuker.
eFVe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten