Mijn nicht kwam met haar kleinzoontje langs om samen met mij haar moeder, mijn schoonzus, te bezoeken. Haar moeder, druk als altijd, had inmiddels andere plannen: zou onder begeleiding gaan wandelen en dus gingen we weer met de auto naar ons huis. Het kleine ventje vroeg of tante Froukje mee ging winkelen en m’n nicht vroeg: “Kan dat, tante Froukje, gaat U echt mee?”.
Ik heb met Anne gebabbeld en natuurlijk ging deze tante Froukje mee en had een speelmiddag met dat kleine ventje, niet normaal. Wat hadden hij en ik een lol. Verschillende winkels aangedaan en zelfs daar werd er gespeeld. We speelden verstoppertje en tikkertje. Het knulletje, ook moe geworden, viel en om ons heen alle ogen op hem gericht.
Hij staat op en roept: “Tikkie”, en rent weer weg. En zal ik je nu eens vertellen hoe ik me voel? Moe maar voldaan. Het kind in mij kwam naar boven en schamen? Ik niet, het was heerlijk. Nog ergens een bakkie leut gehad van m’n nichtje en wat zei ze? “Als Oom Anne in het tehuis wordt geplaatst, mag U mee”. Ik zeg: “Dat zie je al zitten na vanmiddag?”. “Oh nee”, riep ze luid, maar....ik heb zo mijn bedenkingen, heb er erg om moeten lachen.
Mijn nicht is een schat van een mens en we geven erg veel om elkaar. Ik ben zo blij, dat we elkaar weer gezien en gesproken hebben. En dan dat knulletje, wat een heerlijkheid. Ik had de middag van m’n leven.
Om nooit te vergeten.
eFVe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten