Een gekke middag

Dit wordt vast weer een gekke middag. Samen met Kina te voet naar de stad voor weet ik veel wat.

De plannen zijn gesmeed. De afloop meld ik straks.

 

We zijn weer terug, maar het werd inderdaad wel weer een gekke middag. Ik moest alleen de paprika’s in twee kleuren op de markt. Dat deden we eerst, maar Kina moest van alles, o. a. lege flesjes voor haar vakantietrip naar Thailand ( Het eiland op z’n Gronings uitgesproken) met de Kerst. Prachtig vond ik dat. “Zo ver? “, reageerde ik. Een van onze eigen eilanden werd er bedoeld, welke weet ik niet meer.

Naar Action, geen flesjes, naar Op = Op, geen flesjes. Naar de Hema, geen flesjes. Bij Etos is het gelukt. We waren echt aan koffie toe, maar dat moest pas om vier uur, want de aanbieding bij de Hema is vier uur koffie met gebak voor twee euro. We doen dat vaker. Maar wat kan het dan lang duren, eer het vier uur is.

Kina kreeg last van haar lies. Ik werd erg bezorgd, haar knie heeft al meerdere operaties gehad, dus ik vraag: “Je schone lies?”. Domme vraag natuurlijk, madam kijkt me raar aan en zegt keihard: “Mijn beide liezen zijn schoon !!!”. Dat gezicht zal ik nooit vergeten en ik val in een slappe lach. Kina bedenkt zich niet en beiden kiepen we bijna om, zover buigen we door van het lachen en dan ben ik het lawaai erbij nog vergeten. Een meneer passeert ons en kijkt ons bevreemd aan, van schrik zeg ik: “Sorry hoor”.

We slenteren weer door. Ineens, zomaar uit het niets vraagt een jonge knul, hooguit veertien of vijftien jaar aan Kina: “Wilt U een date met mij ?” Ook dat gezicht van Kina vergeet ik nooit en te nimmer: “NEE “, zegt ze duidelijk. De jongen gaat gewoon door: “Echt niet? “. Kina weer opnieuw met meer kracht: “Nee, echt niet !!!”.

Ik moet opnieuw lachen en vraag haar: “Waarom niet ? “. “Waarom niet?”, zegt Kina, opnieuw een raar gezicht trekkend. Ik zeg: “Maar Kina, op een ouwe fiets moet zo’n joch het leren”. Eindelijk kan ze ontspannen en kan lachen. Het was te gek voor woorden en zo serieus. Hij zal wat anders bedoeld hebben, maar het kwam zo op ons over. Een echte date....

De Hema kwam in het vizier en het was eindelijk vier uur. Beiden koffie met een super-klein gebakje. Goed te eten en te drinken. Maar dan weer omhoog van de stoel om onze weg te vervolgen. Jeetje nog aan toe. Wat waren we stijf geworden en hondsmoe. We toffelen richting huis, loeren nog overal naar binnen, zien Kerstbomen. De Vaart verlicht bij de boten en langs de hele Vaart. Het zou ons moeten oppeppen, maar dat zat er niet meer in.

Half twee vertrokken en over vijf uur weer thuis, of het niks is. Donker was het in alle opzichten.

Nog vergeten te melden, dat Kina nog een zeupie kocht bij “De Poort van Assen” om mee naar Thailand te nemen en dat was dat. Zeupie is de naam voor een fles drank, wist ik eerst ook niet.

We need a chair and NOW.

 

 

Nu is het over en uit. Ik kan niet meer....

eFVe