De kunst was om met 1 kaartje het stadion met z’n 2en in te komen. Mijn vriendin haar ouders hadden een zaak en kregen altijd gratis kaartjes voor voetballen, waarvan m’n vriendin er eentje kreeg. Wij tosten dan, wie van ons beiden over het hek moest klimmen bij een wedstrijd van Cambuur in het stadion van Cambuur. Onze favoriete club.
Deze keer was ik de klos. M’n vriendin ging dus normaal door de ingang en wachtte dan in de bosjes op de zijkant van het veld. Eerst een goed moment afwachten en vooraf natuurlijk afspreken waar de klimpartij plaats zou vinden. De adrenaline spoot me door m’n lijf, de spanning was ondraagbaar, maar....ik moest wel. Die afspraak hadden we.
Even tot 10 tellen en dan gaan, zelfs het prikkeldraad mocht me niet deren, de afspraak was het belangrijkst. Ik klom en klom en met niet m’n beste kleding aan redde ik het door maar even vast te zitten aan het prikkeldraad en liet me vallen over het hek. Ik was binnen.
Oeki Hoekema
Om het nog spannender te maken, gingen we beiden weer van het veld af en 1 van ons, ik deze keer, normaal door de ingang. En hoe dom waren we geweest? Ik gaf door het hek in de bosjes gewoon het kaartje door en mijn vriendin kon zonder blikken en/of blozen zo door de ingang naar binnen.
Die keer zagen we weinig van het voetballen zelf. Onze Favoriet Oeki Hoekema, die zelfs in een hoek vlak bij ons speelde, kreeg niet de aandacht, die hij verdiende, maar een volgende keer zou alles gemakkelijker gaan.
En zo kwamen wij bijna wekelijks het Cambuurterrein binnen met z’n 2een en zelfs met z’n 3een op 1 kaartje.
Niks voor meisjes? Toe nou, meisjes doen niet onder voor jongens, wij niet in ieder geval.
eFVe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten