Allereerst heb ik wat te melden. We hadden een feestje; wat zeg ik? Een feest. Onze trouwdatum zelf zal ik niet noemen, maar het feest zal ik proberen te omschrijven. Als kado had ik een foto gevraagd van onze kleinkinderen, maar die mogelijkheid dacht ik te kunnen schrappen, want het was al zolang geleden, dat ik dit opperde.
Maar....deze vrouw heeft grote oren en dacht te kunnen horen, dat haar/hun kinderen bijeen waren geweest en dat gebeurt meestal alleen, als er wat te vieren is.
Ze knoopte het in haar oren, maar kreeg toch op de dag des feest mooie bloemen aangeboden en zo zou het dus zijn. Maar dit mens was niet vergeten, dat ze allemaal in huize v.d. Meulen-Takens waren geweest en het opvallende was, wij waren niet uitgenodigd.
Hopen mag toch???? De dag was daar, de dag van het feest en ja hoor, er was een groot pak, de foto dacht ik meteen. Zo jammer. Als ik het niet geweten had, was mijn reaktie vast anders geweest, want nu moest ik erg lachen en vertelde van mijn vermoedens.
Sonja had zich versproken en Desmond noemde iets en denken kan deze vrouw nog goed. Ik had gelijk. Er kwam een prachtige foto aan het licht, gemaakt door zoonlief. De vorige was ook van zijn hand en deze is ook weer grandioos. Mijn dank is groot. Perfect, alle 3 kleinkinderen prachtig in beeld gebracht en wij zijn weer gelukkig. De foto hangt en de oude hangt boven.
Koen gaf een opgerold papier en dat moest even wachten om bekeken te worden. Maar....daar kwam een prachtige tekening naar voren met onze oude koppen erop, maar...wel heel mooi uitgebeeld. Ik vond mezelf zelfs knap, nou...dat zegt wat. En mijn Anne...breed lachend met z’n haar zo duidelijk in beeld. De tekening lijkt echt en er kwam zelfs een lijst uit een pakje. De tekening is natuurlijk al in de lijst en siert onze gang om ‘m te beschermen tegen daglicht. Prachtig Koen. Je kunt er wat van.
Tenslotte nog van onze jongste telg, Desmond genaamd, een heel leuk hartje in onze lievelingskleuren met de felicitatie erop. Dankjewel lieve schat. We kregen ieder een deel, dat is te zien op de foto, ieder z’n/haar eigen kleur.
Pas zag ik nog een filmpje met onze zingende dochter en wij als koor. Het was lachen gieren brullen en zij zong dapper door, zo mooi om dat even weer te beleven, ik blijf lachen. Sonja, je bent een kanjer.
Anouk had als verrassing haar vriend meegenomen. Hij bleef bij het bowlen en ook hij vond het leuk.
Heb ik jullie allemaal wel genoeg gesmokt/ gekust, bedankt ????? Bij deze doe het nog eens stilletjes over en...mocht ik jullie tegenkomen, dat lukt vast wel een keer, dat plof ik ze op jullie wangen.
Bedankt allemaal, ook Jan en JohaNN voor de foto’s en het laten zien van het filmpje. Ik voel me een gelukkig mens. Thuis gekomen nog een prachtige kaart met mij als een soort filmster, zonder ster dan met alle namen erop:
Sonja, Jan, Anouk, Samir, Koen, Maartje, Johanna, Ronald en Desmond 
eFVe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten