Verward...verstrooid...verbijsterd...het is slechts een SENIORENMOMENT

Voor al de ouderen onder ons:

Verward...verstrooid...verbijsterd...het is slechts een SENIORENMOMENT.

Voor een oudere vriend kocht ik een leuk boekje, gevuld met teksten.

Hieronder volgen er een stuk of wat.

Ik ben op de leeftijd dat ik eerst mijn GEHOORAPPARAAT en KUNSTGEBIT nodig heb, voordat ik kan vragen waar ik mijn bril heb gelaten.

Je hoeft niet bang te zijn dat je de verleiding moet WEERSTAAN als je ouder bent. De VERLEIDING weerstaat jou.

Andere mensen noemen me KAAL, ik zie het als een BREDE SCHEIDING.

Ouderdom? Dat is de tijd waarin BEWEGEN MEER LAWAAI maakt dan woorden.

Honderd worden heeft EEN VOORDEEL, je wordt niet lastig gevallen door LEEFTIJDGENOTEN.

Als alles pijn doet komt het besef dat je OUDER WORDT en dat het niet werkt als het géén PIJN doet.

Je kunt het leven aan ZONDER SEKS, maar niet zonder BRIL.

Ik maak me nooit zorgen als ik een BEETJE VERDWAALD raak, ik verander gewoon mijn BESTEMMING.

Als je eindelijk genoeg kennis hebt VERGAARD om door het leven te gaan, ben je TE OUD om je die te herinneren.

Hoe WEET je dat je oud bent? Als je MEER VINGERS dan echte tanden hebt.

TEKENEN van ouderdom? Er zijn er DRIE: GEHEUGENVERLIES en ... die andere twee kan ik mij even niet herinneren.

Je beseft dat je OUDER WORDT als het langer duurt om UIT TE RUSTEN dan om vermoeid te raken.

Ouderdom is de HOGE PRIJS die wordt betaald voor VOLWASSENHEID.

Nog eentje dan:

Ouder worden is VERPLICHT. Volwassen worden is een KEUZE.

En zo zijn er nog een groot aantal, genoeg voor vandaag, toch???

eFVe

Greet, Grytsje, Griet

Greet, Grytsje, Griet,

Mijn allerliefste nicht,

Gisteren trok ik een heel blij gezicht.

In de brievenbus viel iets zwaars.

Wat is dat dan wel voor raars?

Een pakje van Greet?

‘t Is even voor je het weet,

met haar ben ik al over de 60 jaar blij.

Maar wat heeft ze nu weer voor mij?

Een gevoel van herkenning kwam bij me op.

The Purley Queens weer ten top?

En ja hoor daar verscheen het boek.

Daarvoor heb ik al een speciale hoek.

Dit is de derde op rij

en wederom maakt me ook deze weer erg blij.

En dan nog belletjes voor in m’n oren.

Ik ben als Vogelsang geboren.

En wat zie ik zowaar?

Echt heel mooi, niet raar.

Vogeltjes in 2 soorten.

Dat opent alle poorten.

Heus lieve schat zo had ik ze nog niet.

Een kunst zoals jij schiet...

Recht in m’n hart

en ik denk nu met smart....

wat kan ik haar voor moois schenken?

Als je ‘t weet, ik bedien je op je wenken.

Lieve schat, duizend maal dank.

Hopelijk heeft dit gedicht de juiste klank?

Tuten waar je maar wilt, maar houd het net.

Ik denk, dat ik hier nu een punt achter zet.

Ik houd van jou,

lieve, mooie, gulle, hartelijke vrouw.

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

èFVé

Dopjes sparen voor het goede doel

Dopjes sparen voor een goed doel, n.l. een blindengeleidehond. Wie wil daar niet aan mee doen. Gisteravond kwam een mevrouw met haar blinde zoon bij onze buurman gespaarde harde dopjes halen. Ik was er en haalde de dopjes van ons snel erbij, alle beetjes helpen.

Het werd een soort praat-avond, maar wel een goede praatavond, want de mevrouw en haar zoon gingen met tassen vol dopjes weer huiswaarts. Zij verzorgde dan de rest, waar de dopjes uiteindelijk terecht zouden komen.

Maar hierdoor kwam mijn bezoek aan m’n eenzame buurman wel wat magertjes over. Pas toen de dopjes ingeladen werden in hun auto ging ik ook huiswaarts. Buurman en ik zijn niet aan ons gesprekje toegekomen. De mevrouw en haar zoon hadden veel te vertellen en luisteren konden m’n buurman en ik best wel goed.

Ik ging huiswaarts met een goed gevoel, maar hoe voelde de buurman zich? In ieder geval was het al dicht bij 8 uur en dan komt in huize Meijer de TV aan.

Vandaag doen we het lichtjes over. Tot dan buurman.

eFVe

Zwemfitness

Warm water en leuke mensen. Vandaag met 10 stuks, vorige week 12. Dat wisselt iedere week.

Lucie aan de leiding...een leuk en gezellig mensje and I like her. Altijd sta ik achteraan, ben hier nog niet zolang bij, dus wil liefst niet opvallen. Daarentegen gaat er vaak wat mis met mij en dan moet ik zo nodig wat zeggen, waardoor de dames weer moeten lachen.

Dames in alle maten, groot, klein, dun en dik. Allemaal onder begeleiding van Therapeute Lucie, zwemfitness. Vaak met tubes, een soort slang, waarmee we veel oefeningen doen. Mijn evenwicht is ver te zoeken, is altijd al zo geweest, of...het wordt steeds erger.

Ook zijn we (bijna) allen 70 +. ‘t Is helaas maar een half uurtje, het zou van mij een uur mogen. Warm water en heerlijke oefeningen met een prettige lerares. Wie doet je wat.

Het aankleden is de vervelendste boodschap. Zo stroef als je maar stroef kunt zijn, proberen we weer in onze kleding te komen, maar de stemming is opperbest. Er wordt veel gelachen en soms betrap ik me erop, dat mijn uitspraken wel wat te....zijn.

Maar...het was weer heerlijk. Thuis snel een lekkere maaltijd koken en dan even in de ruststand. Dat was het weer voor vandaag.

Zwemfitness, I love it.

eFVe

Bakker Kasper Bijlsma

Ooit hadden we een bakker aan huis. Door het ouder worden is ie gestopt en stil gaan wonen, zo dat heet. Wij zijn nog bij hem thuis op bezoek geweest, Bovensmilde. Het huis was verbouwd voor zover het kon en zo leefde hij verder met z’n vrouwtje.

We hadden een goed kontakt met hem en ze zijn ook hier nog op bezoek geweest. Ik kwam ‘m weleens tegen bij een fietstochtje, waarbij hij mij innig omhelsde. Zo was dus het kontakt. Ook kwam ie aan, als we weer een rit naar Portugal wilden maken. Zij deden dat ook, maar dan onder begeleiding. Wij als pure Friezen kunnen alles alleen, mensen ontmoeten we wel onderweg en tijdens het kamperen.

                                                          Taart van Kasper Bijlsma

Maar om even op onze ex-broodbezorger terug te komen. Ooit hadden we een taart besteld voor m’n verjaardag en ik durfde ‘m niet aannemen, hij was dan zo...ja wat.....niet uit te leggen. Maar dan moest Kasper toch nog even persoonlijk feliciteren en stoof naar binnen. De grote groep mensen moet wel raar gekeken hebben, hij feliciteerde mij met een omhelzing en de hele familieschaar lachte de tanden bloot.

Dat was onze Kasper. Het huis blijkt leeg al enkele jaren en ik heb z’n naam in de omgeving van Bovensmilde niet kunnen vinden. Weg Kasper Bijlsma?????

Horen we via via dat ie vlak om de hoek heeft gewoond, maar was inmiddels wel ziek. Alzheimer en/of Dementie. Ik heb het nooit geweten. We hebben nog om hem gezocht maar het uiteindelijk de zoektocht opgegeven. Einde verhaal bakker Bijlsma. Het spijt me Kasper, we hadden graag afscheid willen nemen; hij is niet meer onder ons.

eFVe

Happy Kittens

Dit verhaal gaat over een viertal poesjes met de wonderlijke achternaam VOGEL.

De poesjes zijn drie zusjes en een broertje. Ze zijn dol, nee...stapeldol op elkaar.

Wil je de namen weten ??? De oudste heet Syts, de volgende Didi, de daarop volgende

is een katertje en heet Joes en dan nog de jongste Frofro.

Het is een geweldig stel, maar ze willen steeds feestvieren. Hun lieve Mama poes Gegé genaamd

heeft hen een nieuw liedje geleerd en dat krijsen ze de hele dag. Tot vervelens toe. Papa

kater is er wel eens doodmoe van, Papa kater heet Gerge.

Dit even ter inleiding.

Poesjes en katers zijn er in alle maten, maar dit stel is heel bijzonder. Ze zijn namelijk in het circus

geboren en lopen zodoende niet op vier pootjes, maar op hun achterpootjes. Een rijke aanvulling

voor een middelmatig circus. Ze kunnen veel kunstjes doen op deze manier en maken zodoende

ook een hoge toren en dan blazen ze hoog van de toren.

Of dat al niet speciaal is, ze hebben ook een sluiptechniek, door niemand herkenbaar. Dat tafereeltje heet dan ook...kruip door- sluip door.

Maar om hun zangkunst worden ze nog het meest geprezen. Vooral het laatst geleerde liedje

van happy birthday. Ze doen dan om beurten hun behoefte en maken zo een glansrijke taart.

Het wachten is alleen op een jarige. Drinken schenken doet alleen Joesje, die mikt wat preciezer

dan de poesjes. Maar al met al is het dan duidelijk een feestje.

Er wordt dan geklapt, zoals nog nooit eerder vertoond is.

Papa Gerge en mama Gegé houden zich dan afzijdig en willen niet met de eer gaan strijken.

Later is wel gebleken, dat bij dit speciale verjaarsnummer wel maskers moet worden ge-

dragen. Dan zijn eerst de andere nummers belangrijk, want voor iedereen zo’n neusmasker te

kunnen kopen, je snap het al, dat kost geld.

Dus...zo gezegd, zo gedaan. Eerst de sluip door, kruip door en dan nog de hoog van de toren blazen en als er dan genoeg geld is verdiend, dan de maskers op de neus en de verjaarstaart opbouwen.

Daarvoor moeten ze wel speciaal voedsel eten en Frofro is een beetje/boel allergisch, dus dat

blijft een probleem. Als zij als jongste ook een masker zou mogen dragen, zou de angst er al

vanaf zijn, maar zo’n masker is duur en vaak te groot voor dat kleine bekje.

Het blijft repeteren en repeteren.

Maar beloof me, dat hun circus in de buurt komt, kom kijken, kom kijken.

Papa en mama Vogel zijn al heel gelukkig met hun viertal, maar die laatste hadden ze toch

niet moeten maken. Ze is te klein, te gevoelig en komt zo’n eind na, de oudste Syts heeft al bij de

geboorte aangegeven, dat Frofro een klein monster was. De andere drie hebben er mee inge-

stemd.

Maar eens zal Frofro hun alle drie of vijf bewijzen, ze is een wonder boven wonder en kan zelfs zonder de andere drie zelf een prachtige taart maken van een andere orde van grote en geur.

Geloof je het niet? Kom dan naar het circus, dan kun je het zien, voelen en ruiken.

Liefs van Circus poezengejank.

eFVe

Boodschappen doen

De vriendin van onze overleden buurvrouw mist haar vriendin heel erg en om dat een beetje te verzachten boden we haar aan met ons naar de supermarkt te gaan. Dat was eerder iedere week raak, samen met de buren.

Onze supermarkt heet Aldi en daar komen we wekelijks en dat leek haar wel leuk. Daar kwam ze nooit, Jumbo was hun wekelijkse gang. De buurman eet van een soort tafeltje dekje, dus hoeft geen grote boodschappen meer en dan is het voor hem niet de moeite waard met de auto te gaan.

Zodoende, ze vertelde vooraf, ik hoef niet zoveel. Ik zeg: “We doen samen een kar”. Ze ging akkoord, maar door de Aldi scharrelend kwam ze toch veel lekkers tegen, wat ze niet kende en zodoende hadden we onze ene kar wel barstens vol. Met de auto...dus alles gaat er gemakkelijk in en ze genoot zichtbaar. Ik ook, het is een enig en leuk mens.

En zo kwam het, dat we bij haar aan de koffie uitgenodigd werden en er beslist niet snel weer vandaan kwamen. Wij, zij en ik, konden het wel pratend houden en zo vervlogen de gezellige uurtjes.

Ook Anne deed dapper mee en leek het ook wel leuk te vinden. Snel een opwarmertje opgewarmd en gegeten en hier zit ik weer. Hutspot opgebakken met gekruide kipstukjes in jus(zjuu)....echt aan te raden. Een toetje na en nu.....naar de markt. Het weer is goed, mijn humeur nog beter, dus gaan met die banaan. Hopelijk samen met Anne, maar zo niet, Froukje is een flinke meid en kan alles alleen.

eFVe