Vannacht weer een onrustige nacht. Mijn Anne was weer in gevecht met zichzelf. Maar deze keer kwam er geen eind aan. Z’n neus wil niet goed genezen, maar de drupneus is eentje van en voor de toekomst. Die zal niet veranderen.
Maak dat de kat wijs. Hij gaat in protest en doet z’n uiterste best alle vocht die er mogelijk zou kunnen zijn, weg te snuiten. Niet wetend, dat de herhaling van produceren op de loer ligt. Dus het vocht loopt waar het niet gaan kan en dan worden de nachtelijke uren lang en onrustig.
Benauwdheid zou zelfs zijn aangekomen, maar volgens mij was zijn adem diep en niet met benauwdheid gepaard. Ik ken de klappen van de zweep vanuit het verleden.
Het niet helemaal snappen en het karakter van deze Anne zijn dan in gevecht met elkaar en dat houdt in, dat deze vrouw alles meekrijgt, maar niet kan helpen. Dan wordt ie alleen maar bozer, dat is me al duidelijk. Dus laten gaan met toch wel wat angst voor de gevolgen.
Vanmorgen werd er dan ook luid en duidelijk geopperd door hem: “Ik ben ziek”.
Moe is ie wel, dat ben ik ook, wie zou dat niet zijn. Vier uren in de nacht onrust en dan ook nog op leeftijd zijn. Ga er maar aan staan.
De dag draait, de logopedist komt langs, drinkt een kop koffie mee en de ziekte lijkt te verdwijnen als sneeuw voor de zon. De therapeute komt en doet oefeningen met hem, gaat uit de kunst, niks van ziek-zijn meer te zien of te voelen.
De arts komt nog, sorry voor haar, maar het weekend is daar, ik heb toch maar gehoor gegeven aan de roep in de woestijn van : “Ik ben ziek”.
Slapen, het kan zo fijn zijn. Vannacht was de slaap dus ver te zoeken. Misschien vinden we ‘m weer in de volgende nacht. Ik doe er een schietgebedje bij.
De arts constateerde oorsmeer wat verwijderd moet worden, watjes in de neus, wat niet mag, dan is ademen alleen door de mond aanwezig, dan voelt het als benauwdheid.
Hij heeft een neusspray, maar die heb ik verstopt. Anne kent geen grens en dat kan gevaar opleveren.
De arts bedacht, dat ik een zoutoplossing kon kopen, mag ie de hele dag spuiten, hoeft er geen rem op. Goed idee. Froukje gelijk op pad en Anne voor de TV Ziggo-sportkijken.
Een lekkere warme fleecedeken gekocht voor de koudere nachten als extra en ik heb m’n best weer gedaan. Duimen voor de nacht, doet iedereen mee?
eFVe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten