De rug

 

 

Mooi onderwerp? Vele uitspraken gaan in die richting. 

Door je rug gaan. Je kan me de rug op! Rugwaarts. Een hoge Rug opzetten. De Rug toe-keren.

Ruggelings iets doen. In Drenthe hebben we de HondsRug. Rugzak, BRug.

De voor mij meest voorkomende is RUGpijn. En die is nu glansrijk aanwezig.

Op dit moment ben ik van plan heen en teRug te wandelen naar het winkelcentrum.

Bewegen is goed, zo voelt het. Hopelijk lukt het heen en ook weer teRug.

De rug, wat kan die lastig zijn.

eFVe

 

Slapen? Wat is dat?

 

 

Vannacht weer een onrustige nacht. Mijn Anne was weer in gevecht met zichzelf. Maar deze keer kwam er geen eind aan. Z’n neus wil niet goed genezen, maar de drupneus is eentje van en voor de toekomst. Die zal niet veranderen.

Maak dat de kat wijs. Hij gaat in protest en doet z’n uiterste best alle vocht die er mogelijk zou kunnen zijn, weg te snuiten. Niet wetend, dat de herhaling van produceren op de loer ligt. Dus het vocht loopt waar het niet gaan kan en dan worden de nachtelijke uren lang en onrustig.

Benauwdheid zou zelfs zijn aangekomen, maar volgens mij was zijn adem diep en niet met benauwdheid gepaard. Ik ken de klappen van de zweep vanuit het verleden.

Het niet helemaal snappen en het karakter van deze Anne zijn dan in gevecht met elkaar en dat houdt in, dat deze vrouw alles meekrijgt, maar niet kan helpen. Dan wordt ie alleen maar bozer, dat is me al duidelijk. Dus laten gaan met toch wel wat angst voor de gevolgen.

Vanmorgen werd er dan ook luid en duidelijk geopperd door hem: “Ik ben ziek”.

Moe is ie wel, dat ben ik ook, wie zou dat niet zijn. Vier uren in de nacht onrust en dan ook nog op leeftijd zijn. Ga er maar aan staan.

De dag draait, de logopedist komt langs, drinkt een kop koffie mee en de ziekte lijkt te verdwijnen als sneeuw voor de zon. De therapeute komt en doet oefeningen met hem, gaat uit de kunst, niks van ziek-zijn meer te zien of te voelen.

De arts komt nog, sorry voor haar, maar het weekend is daar, ik heb toch maar gehoor gegeven aan de roep in de woestijn van : “Ik ben ziek”.

Slapen, het kan zo fijn zijn. Vannacht was de slaap dus ver te zoeken. Misschien vinden we ‘m weer in de volgende nacht. Ik doe er een schietgebedje bij.

De arts constateerde oorsmeer wat verwijderd moet worden, watjes in de neus, wat niet mag, dan is ademen alleen door de mond aanwezig, dan voelt het als benauwdheid.

Hij heeft een neusspray, maar die heb ik verstopt. Anne kent geen grens en dat kan gevaar opleveren.

De arts bedacht, dat ik een zoutoplossing kon kopen, mag ie de hele dag spuiten, hoeft er geen rem op. Goed idee. Froukje gelijk op pad en Anne voor de TV  Ziggo-sportkijken.

Een lekkere warme fleecedeken gekocht voor de koudere nachten als extra en ik heb m’n best weer gedaan. Duimen voor de nacht, doet iedereen mee?

eFVe

Teksten om te overleven

Geloof, hoop en liefde.

 

 

Teksten voor, van en over overleven.

Dat meld ik maar even.

 

Ik denk, dat de meeste mensen wel weten en voelen en begrijpen wat hier staat.

Een tekst om van te watertanden maar ik weet hoe het hier bij mij gaat.

Het is moeilijk om met alles mee te gaan.

Het is ook een kwestie van overleven van de zon tot aan de maan.

Iedere dag opnieuw beginnen is een doel en dat heb ik voor ogen.

Lief zijn en zonder mededogen.

Maar eens voelt het alsof mijn bordje vol is en moet ik een andere weg inslaan.

En dan maar weer proberen het goed te doen en er helemaal voor te

gaan.

XXX FV

 

Een luxe dag

 

 

Anne werd gewassen door onze Tjerk en had Yesse als beginnend verpleger aan zijn zij. Yesse loopt dus stage.

Misschien ligt het aan mij, maar Tjerk is DE man die in alle gevallen goed voldoet. Is aardig, is netjes, is oplettend, als het hier niet goed voelt, probeert ie het op te lossen.

De uitslag bij de Geriater was zodanig, dat hier in huis veranderingen moeten gebeuren. Ook moeten dingen in gang gezet worden, zoals meer opvang, maar ook beter passend.

Ik voel me aangetrokken tot deze Tjerk, hij luistert goed, snapt snel alles, is goed voor Anne. Dat zijn de dames ook, daar heb ik geen klagen over, maar mijn gevoel om dingen goed af te handelen, dan zou ik voor Tjerk kiezen.

Eén en ander heb ik hem verteld, ik hoop dat het in werking wordt gezet.

Met de luxe dag wordt bedoeld, dat Anne vandaag twee heren als z’n hulpen mocht noemen/ervaren, Tjerk en Yesse.

Ik zou zeggen, Yesse, doe je best, alle begin is moeilijk, maar je valt hier goed met de deur in huis.

eFVe

Handige Harrie

Onze klusjesman, Harrie geheten, lost al onze probleempjes op. Grote kleine, gekke mooie, gewone ongewone klusjes, Harrie is de juiste man, hij weet van wanten.

Hij is een aardige vent. Alles wat wij niet kunnen, kan hij. Rechtuit en rechtaan, een goeie eigenschap.

Rijdt ons desnoods naar waar we willen zijn. Is bovendien de vriend van onze ex-buurvrouw.

Er is maar één Harrie, tenminste zo één als hij. En bovenal handig, ontzettend handig en aardig bovendien.

Vandaag was ie weer hier en was ons weer behoorlijk van dienst. Anne was naar de opvang geweest en door Harrie kon hij weer lachen, terwijl hij de dinsdag niet als een leuke dag benoemt.

Bedankt Harrie, jij leve hoog.

eFVe

Opoe

 

Opoe is over, is een uitdrukking van vroeger. Meisjes in de tienerjaren werden vrouw en iedere maand kwamen ze dat weer tegen. Nu wordt er heel anders naar gekeken, maar toen moest je er toch wel heel stiekem over praten. Opoe is over, werd er dan gezegd.

Ik heb dat nooit begrepen, als mijn opoe over was, dan hadden we een leuke tijd. Maar als die opoe over kwam of was, dan waren de meisjes altijd heel onderdanig en liefst niet in beeld.

Later, toen mijn tienerjaren arriveerden, wist ik pas welke opoe er werd bedoeld en zag geen gelijkenis.

De tijd van toen en nu lijken toch echt meer dan 100 jaren van elkaar verwijderd. Toch is dat niet zo.

Opoe mag weer opoe zijn en eigenlijk is het nu oma geworden. Opoe is uit den boze.

Vrij en vrolijk komen nu de tienermeisjes naar voren en niemand ziet verschil. Maar....dat is niet helemaal waar. Ze bloeien op en worden mooie vrouwen. Vrouwen van de toekomst.

 

 

eFVe

Modern koken

 

Vandaag aten we sperzieboontjes, aardappelen en gehakt. Een heerlijke jus. En niet te vergeten in de prachtige nieuwe pan, George Wilkinson geheten. De voedselstomer van het jaar. Een simpel plastic geval en wat een vreugde.

In precies 25 minuten stond ons eten op tafel en zelfs mijn Anne smulde. Hij eet niet graag en vindt zelden wat lekker, maar nu.....hij at zijn bordje leeg. Niet dat hij dat anders niet doet, maar toch!.

Een lust om naar het stomen te kijken, maar misschien is dat wel weer typisch iets van mij.

Oh jongens, jongens, mijn dag kan niet meer stuk.

Op de foto een afbeelding van de stoompan en de rest laat ik over aan jullie fantasie.

Is het niet een lust voor het oog??? Wel een andere maaltijd dan de onze, maar niet minder lekker volgens mij. Het geeft me te denken, ga ik onmiddellijk mee aan de slag.

eFVe

Vandaag zaterdag...

 

 

Vandaag was het Rita. Inmiddels al een goeie bekende. Maar wat frappant is, bij haar schijn ik alle keren iets fout te doen. Zij drinkt hier een kopje koffie mee. Daar gaat dus iets mis. Of ik geef haar suiker in de koffie, dat vindt ze zo vies. Als ik in gedachten dat gezicht nog zie. Maar....ik herstel de fout en onthoud de rest van mijn leven.....Rita alleen melk in de koffie.

Zo gedacht, zo gedaan. Na een vakantie van haar kant is ze weer meer dan welkom en poetst Anne weer op tot ie er weer glanzend en schoon en geurend bij zit.

Ik verzorg inmiddels de koffie, die volgens haar al zo lekker geurt, maar dan, ja....maar dan.

Ik doe voor haar een apart kopje, zodat ik het goed kan onthouden. Helaas zet ik haar die van Anne voor haar neus en zij begint te drinken en trekt vervolgens weer die vieze snuit. Eentje MET suiker. Sorry sorry sorry Rita, het MOET geloof ik fout gaan. Dan loopt het niet lekker.

Alles is te herstellen, maar......onthoud het dan trut, wil ik tegen mezelf zeggen.

 

Maar onze sport is toch wat meer geworden, dan de koffie die doorloopt. wij hebben nu drie keer de oefeningen gedaan, die de Fysiotherapeut Anne voorschreef en zal ik eens iets verklappen? Zelfs ik had er de vorige keer spierpijn van, ook al vond ik de oefeningen nog zo simpel.

 

 

Goed gedaan? Ik geef ons beiden een dikke pluim !!!

eFVe

Een drukke en wijze dag

Is het een leuke dag? Ik vraag het Anne. Ik houd wel van die bewegingen, maar het draait allemaal om mijn Anne. Veel visites vandaag, maar voor een goed doel.

Een drukke dag kan eindigen in een wijze dag. Hier moeten we van leren.

Eerst de fysiotherapeute. Zij is met Anne gaan lopen met de rollator en .... het is weer een begin. Geweldig. Volgende week komt ze weer.

Dan de logopedist. Hij komt kijken, hoe eten gaat bij diezelfde Anne en vandaag ging het uit de kunst. Hij deed ook extra zijn best. Maar de Logopedist is niet tevreden, wil ook het warm-eet-patroon zien. Jeetje, hij komt half zeven, maar nog net niet mee-eten. Maak me er nu al druk om. Kook zo graag met m’n elektrische pan.

Wat kan mij ‘t schelen, ik doe het nu ook.

Om twee uur zal Annet komen, zij is van I-care. Ik heb wel dingen die ik aan haar kwijt wil en misschien heeft ze zelf ook vragen. En Anne? Hij laat het allemaal gebeuren.

Annet kwam en ik gooide al mijn vragen in haar richting, ze is ons aanspreekpunt en was sinds 30 juli nog niet weer geweest. Dat was te lang en ze zal haar leven beteren. Och nee, zover zijn we niet gegaan hoor, maar ze komt binnenkort wel weer, er is al een datum.

We zijn een stuk wijzer geworden, maar nog geen antwoorden.

Annet is van I-care of had ik dat al gemeld?

Voor het avondeten komt Erwin hier weer, even zien hoe Anne eet. Hij is een gezellige vent, dus het voelt niet als een gevaarlijke onderneming. Hij komt, beoordeelt, helpt en gaat.

Het mag, het kan, het moet. Straks dus meer.

Erwin gaf tips, maar Anne deed het vandaag reuze goed, maar ook die paar tipjes waren erg welkom.

Diezelfde Erwin is onze logopedist, maar wat ik heel geweldig vind, hij was jurist.

Iemand die z’n hart is gaan volgen door de ziekte van z’n vader en is na de studie afgerond te hebben nu zo’n anderhalf jaar in dit vak.

Wij hebben vertrouwen in hem, hij stelt de mensen op hun gemak en eet voor de gezelligheid een Tiramisu-toetje mee. Waar vind je zo’n logopedist? Hier dus.

Tot volgende week Erwin en dan om tien uur op de vrijdag. De koffie zal klaar zijn.

Wat een dag, we mogen na de oefeningen lekker met de beentjes omhoog TV kijken en daarna is het bedtijd en zit deze drukke en wijze dag erop.

eFVe

Iets moois

 

Het overkwam me vandaag. Nicht Gerda kwam mij vandaag verrassen met een ring en een hangertje van m’n zus Dicky. En wat voor ring en ook het hangertje is bijzonder.

De ring is van Indisch zilver, dus een prachtige combinatie van en m’n zus en m’n zwager. Hij heeft gediend bij het leger in Indië. Vroeger was ik nog in de veronderstelling, dat hij mij een aapje mee zou nemen. Een kaart had hij er al van gestuurd, maar wat ik nu uiteindelijk heb gekregen, is zoveel meer dan een aapje, zo prachtig. De foto is het bewijs.

Ook het hangertje lijkt Indisch zilver en dan nog wel een uil. Mijn zus spaarde uiltjes in alle vormen en waarden. Zo mooi en zie mij nu eens mooi zijn met prachtige erfstukken van mijn lieve zus Dicky. Ik ben er super gelukkig mee.

Misschien mag ik dit niet melden, maar de kinderen van m’n zus, Gerrit-Jan en Gerda hebben hier een hele middag over gedaan om te kiezen, wat het moest worden. Ik ben dol gelukkig en heb het gevoel, dat ik m’n zus zowel als m’n zwager met me meedraag.

 

Nicht Gerda bleef bij mij gedurende deze dag en dat was zoooo fijn, zoooo gezellig en wat hebben we gedaan? We zijn buiten de deur gaan eten, letterlijk buiten. Prachtig weer, mooie temperatuur en wat aten we? Hier volgt een foto, maar we hadden inmiddels al wat verorberd. Konden niet wachten.

 

 

En dan is het weer tijd voor haar om te gaan. Tot de volgende keer, lieverd. 

Net toen Gerda hier de poort uitreed, kwam Anne met/in het busje aanrijden. Ze wachtte even op hem en beiden waren ze blij met het weerzien. Anne zei zelfs nog: “Ik herken je wel hoor”. 

De beide chauffeurs van het busje namen afscheid en tot de volgende keer. Malle jongens, maar wel leuk/gezellig.

 

Gerda, het was weer geweldig. Jammer dat Sonja er niet bij kon zijn. We doen het nog eens over, eten dan die beloofde pizza en misschien zelfs met nicht Thea erbij? Het moet ook allemaal maar lukken met vrije tijd.

Ik sluit af met een zalig gevoel en ik hoop, dat Gerda daar ook een beetje van mee gekregen heeft. Ook Gerrit-Jan, heel hartelijk bedankt voor die prachtige sierraden en weet, onze deur staat altijd open voor jullie.

Dank, dank, dank.

eFVe

 

Jolien

 

Al vroeg stond ze op de stoep. Ik hoor van binnen een liedje. Jolien, Jolien, Jolien....Het wil niet uit m’n hoofd. Weer een schone jongeling die Anne komt wassen. Een invalster. Ik vraag maar niet meer aan Anne hoe hij dat ervaart. Hij krijgt al zoveel op z’n bordje. Vandaag zijn het de oren, de neus was al lastig.

We gaan gewoon door. De oefeningen dus na de was-hulp, want na de pil wil hij zich weleens beter voelen qua spieren en daar maken we gretig gebruik van.

Had ik al gemeld? Het was een goeie nacht, dat voelt als een weldaad.

 

 

De wasbeurt zit er weer op, vroeger dan anders, ook weleens fijn. Jolien heeft zelfs mogen helpen met scheren, dus ze had een goeie ingang bij Anne. Ik ben naar boven gegaan, heb hen samen gelaten en tik mijn verhaaltje.

Dankjewel Jolien, misschien zien we je nog eens weer?

Weer een naam extra. Eerder noteerde ik iedere naam, maar dit worden er teveel. Ik laat ze gewoon komen en weet ik hun naam niet meer, vragen staat vrij.

En nu de oefeningen, ik spuug mezelf in de handen, wrijf even goed en ..... ga aan de slag.

 

 

Maar Anne heeft z’n energie alweer opgebruikt. Dacht, dat ie vandaag naar de opvang moest en heeft vast de rolstoel buiten gezet en valt nu in z’n luie stoel neer. Zo sneu.

Hij weet, er komt een dag bij, maar welke dag? Ze zijn allemaal hetzelfde.

Dus rust in de tent, straks maar even weer proberen.

En dan is er koffie!!!

 

 

Meteen erna eten en vlug om boodschappen, ik dan natuurlijk. Heerlijk, even met de e-bike lekker tegen de wind in op een hoge stand en daar vliegt Froukje iedereen voorbij.

Alles al in de kar, zie ik dat de winkelbediende, een jongeman, een boordje wil neerzetten met kassa gesloten. Ik kijk ‘m aan met opgetrokken wenkbrauwen en hij knikt en zegt: “Kom maar”.

Zegt er een mevrouw tegen hem vanaf de andere kassa: “En ik mocht niet?”. De knul werd even in verlegenheid gebracht en ik doe er nog een schepje bovenop en zeg heel eigenwijs: “Ik ben jonger!”.

Dat was lachen, iedereen om ons heen, de knul bloosde van oor tot oor en wist niet goed raad. Ineens zegt diezelfde mevrouw: “Het kon best eens wezen, dat U jonger bent”. Het ging me te ver, ik gaf geen sjoege en daar hield het op. Sommige mensen vinden geintjes leuk, andere weer niet. Zo ook nu.

Maar ik ben weer thuis, snel even weer met Anne de oefeningen gedaan en laat ik eens eerlijk zijn, ik stond vanmorgen op met spierpijn. Kon me niks herinneren van inspanning. Toch wel, de oefeningen van  Anne. Hoe is het dan met mij gesteld??? Ach laat maar, ik weet het al !!

 

 

eFVe

Vrijheid - Blijheid

Als vrijheid niet meer normaal is, dan geven de gestolen momenten een gevoel van blijheid.

Op de fiets de buitenkant van Assen langs en hier en daar genietend van al het moois wat ik tegenkwam. Geweldig. Als vrijheid normaal is, let je minder op mooie dingen, maar nu zie je echt alles en neemt het in je op. Ik slurp de hele rit alles naar binnen om het ooit/eens er weer uit te spugen op een nette manier. Helaas kon ik geen foto’s maken, had niks bij me, dus helemaal vrijheid-blijheid.

Soms steel ik die momenten, ook al voelt het fout, zonder kan ik niet leven. Niet op de manier die ik nu verplicht ben.

Het voelde als een wonder boven wonder, een fijn fietstochtje, ook al was het maar kort. Mooi weer bovendien.

eFVe

De Ziel

 

Mijn ziel. Wie legt mij uit, wat eigenlijk iemands ziel is? Hoever moet ik gaan? Heb ik ‘m onder m’n arm of loop ik ermee te koop? Is het tastbaar of is het een geheim of nog wat anders, is het zielig?

Zoeken naar je ziel, maar die is niet te vinden, ben je dan slecht? Bestaan er goede zielen en slechte zielen?

Wel zegt men al snel: “Och, .... die ziel”. Dat heeft duidelijk iets met zielig zijn te maken. Zielenpoot, ook weer zo’n prachtig woord. Je ziel en zaligheid, nog mooier of/en met hart en ziel.

 

Zoekt en gij zult vinden? Maar ik ben de weg kwijt.

eFVe