Ziekjes

 

Al een paar dagen produceer ik de meest afgrijselijke afval. Het bevalt me slecht en zou graag zien, dat het eind in zicht is. Het lijkt een herhaling van een poos terug.

Alle gaten in m’n hoofd lekken, de één wat meer dan de andere, maar....het mag stoppen voor mij. Aan de zwaarte van m’n hoofd voelend is het nog niet voorbij. En was dat dan maar alles. Rug en andere lichaamsdelen doen pijn bij overmatige bewegingen. M’n oefeningen, ooit door de Fysio bepaald, ik doe ze niet. M’n bloeddruk zal stijgen en daar pas ik voor.

Wat een geklaag en gezeur, ik beloof, zodra het over is, spring ik weer gaten in de lucht, doe drie maal daags m’n oefeningen en hang de vlag uit, de productie moet een keer stoppen, ook al zijn de kleuren het aanzien waard, ze kunnen voor mij gestolen worden. Griezelen en huiveren is het nu.

Vergeef het me maar, ik ben een stuk ongeduld van de bovenste orde. Ik zal m’n leven beteren, maar nu even niet. Misschien zwemfitness in warm water, dat zou kunnen helpen? We zullen het zien en beleven, maar het produceren moet eerst stoppen.

Maar....eigenlijk ben ik m’n husband trouw. Hij hoest en proest en snuit. Is het niet geweldig, zo’n trouwe echtgenote te bezitten? In alles ga ik mee.

eFVe